11. Ceza Dairesi Esas No: 2018/2421 Karar No: 2019/1446 Karar Tarihi: 13.02.2019
Mühür bozma - karşılıksız yararlanma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/2421 Esas 2019/1446 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesinde görülen bir davada, sanıkların mühür bozma ve karşılıksız yararlanma suçlarından beraat ettiği karar verildi. Yargılama süreci hukuka uygun yapıldı ve iddia ve savunmaların delillerle birlikte değerlendirildiği belirtildi. Karşılıksız yararlanma suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilin temyiz talebi reddedildi. Mühür bozma suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilin temyiz talebi de reddedildi. Kararda, sanıkların suç işlemediği vicdani kanıya uygun olarak sabit olmadığı belirtildi. Kanun maddeleri ise yazıda yer almamaktadır.
11. Ceza Dairesi 2018/2421 E. , 2019/1446 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Mühür bozma, karşılıksız yararlanma HÜKÜM : Beraat
A) Karşılıksız yararlanma suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesi: Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, yüklenen suçun sanıklar tarafından işlendiğinin sabit olmadığına ilişkin vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu verilere dayandırıldığı, kurulan hükümlerde bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükümlerin ONANMASINA, B) Mühür bozma suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz talebinin incelenmesi: Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu verilere dayandırıldığı, yüklenen fiilin sanıklar tarafından işlendiğinin sabit olmadığı anlaşılmış; katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, sonucu bakımından doğru olan hükümlerin ONANMASINA, 13.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.