Sanık ... hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından yapılan yargılama sonucunda, atılı suçlardan mahkûmiyetine dair Ordu 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 29.09.2016 gün ve 2016/172 Esas, 2016/197 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine dair Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 31.03.2017 gün ve 2017/510 Esas, 2017/536 sayılı kararının sanık müdafisince temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 28.05.2018 gün ve 2018/4762 Esas, 2018/4039 Karar sayılı ilamı ile sanık müdafisinin temyiz sebebi göstermemesi nedeniyle kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin reddine ve çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün ise onanmasına dair verilen karara Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 20.02.2020 günlü, KD-2020/12927 sayılı itiraznamesi ile 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin iki ve üçüncü fıkraları gereğince itiraz edilmesi üzerine dosya Daireye gönderilmekle incelenerek gereği görüşüldü:
Dairemizin 28.05.2018 gün ve 2018/4762 Esas, 2018/4039 Karar sayılı temyiz ret ve onama ilamı usul ve kanuna uygun olup, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından ileri sürülen itiraz nedenleri Daire kararının mahiyeti itibarıyla yerinde görülmediğinden Reddiyle, CMK"nın 308/2 ve 3. maddeleri uyarınca itirazın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için dosyanın Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.