2. Hukuk Dairesi Esas No: 2020/3630 Karar No: 2020/4236
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2020/3630 Esas 2020/4236 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Karşılıklı boşanma davasında, mahkeme tarafından verilen hüküm incelenmiş ve davacı-karşı davalı kadının tüm, davalı-karşı davacı erkeğin sair temyiz itirazlarının yersiz olduğu belirtilmiştir. Ancak, manevi ve maddi tazminat miktarlarının belirlenirken Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ve Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi de dikkate alınarak daha uygun bir miktar takdir edilmesi gerektiği belirtilerek, hüküm bozulmuştur. Karar sonucunda, Türk Medeni Kanunu madde 174/1'e göre maddi tazminat ve madde 174/2'ye göre manevi tazminat miktarlarının belirlenirken, Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddelerinin de dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir.
2. Hukuk Dairesi 2020/3630 E. , 2020/4236 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından; erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, maddi ve manevi tazminat miktarı ile yoksulluk nafakası talebinin reddi yönünden, davalı-karşı davacı erkek tarafından ise; kusur belirlemesi, maddi ve manevi tazminat yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü: 1- Dosyadaki yazılara, mahkemece bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve bozmanın kapsamı dışında kalarak kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazlarının. incelenmesinin artık mümkün bulunmamasına göre, davacı-karşı davalı kadının tüm, davalı-karşı davacı erkeğin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir. 2- Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-karşı davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat çoktur. Türk Medeni Kanunu"nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir. SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Şerife"ye yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 267.80 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Recep"e geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 28.09.2020 (Pzt.)