Danıştay 12. Daire 2020/4791 Esas 2021/1643 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ONİKİNCİ DAİRE
Esas No : 2020/4791
Karar No : 2021/1643

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : ...
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesinin, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 48. maddesinin altıncı fıkrası uyarınca verilen ... tarih ve E: ..., K: ..., Temyiz No: ... sayılı temyiz isteminin reddine ilişkin kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Manisa Vergi Dairesi Başkanlığında gelir uzmanı olarak görev yapan davacı tarafından; 666 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameyle 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameye eklenen ve 15/01/2012 tarihinde yürürlüğe konulan Ek 10. madde kapsamında, merkez teşkilat uzmanları için öngörülen ücret ve tazminat göstergeleri üzerinden mali ve özlük haklarının ödenmesi talebiyle yapılan başvurunun reddine ilişkin işlemin iptali ile 15/01/2012 tarihinden itibaren yoksun kalınan parasal hakların yasal faiziyle birlikte ödenmesine karar verilmesi istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... İdare Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararıyla; 666 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameyle 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameye eklenen Ek 10. maddeyle merkez teşkilat uzmanlarına ücret ve tazminat göstergesi üzerinden aylık ödenmesinin öngörüldüğü; Anayasa Mahkemesinin 05/05/2016 tarih ve E:2016/34, K:2016/30 sayılı kararıyla, 666 sayılı Kanun Hükmünde Kararnameyle getirilen bazı düzenlemelerin "uzman" ve "gelir uzmanı" yönünden, yetki kanunu kapsamında olmadığından bahisle, iptaline karar verildiği; bununla birlikte, 20/08/2016 tarih ve 6745 sayılı Kanun'un 11. ve 77. maddeleriyle, iptal edilen maddelerle aynı doğrultuda yeniden düzenleme yapıldığı; bu düzenlemelerin iptaline yönelik yapılan başvuru sonucunda da, Anayasa Mahkemesinin 20/12/2018 tarih ve E:2016/181, K:2018/111 sayılı kararıyla, söz konusu düzenlemelerin Anayasaya aykırı olmadığına ve iptal istemlerinin reddine karar verildiği; buna göre, 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin Ek 10. maddesinde, taşra teşkilatında istihdam edilen gelir uzmanlarına yönelik bir düzenleme olmadığı sonucuna ulaşıldığından, dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: ... Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesinin ... tarih ve E: ..., K: ... sayılı kararıyla; istinaf başvurusuna konu olan İdare Mahkemesi kararının, hukuka uygun olduğu gerekçesiyle davacının istinaf başvurusunun reddine kesin olarak karar verilmiştir.
Davacı tarafından, anılan kararın temyiz edilmesi üzerine, Bölge İdare Mahkemesinin ... tarih ve E: ..., K: ..., Temyiz No: ... sayılı temyize konu kararıyla; Mahkemece verilen karara yönelik istinaf başvurusu üzerine verilen kararın kesin olduğu ve 2577 sayılı Kanun'un 46. maddesinde sayılan temyize tabi davalardan olmadığı anlaşıldığından, kesin olarak verilen karara karşı temyiz başvurusunda bulunulmasının mümkün olmadığı gerekçesiyle temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davacı tarafından, 15/01/2012 tarihinden itibaren yoksun kalınan parasal hakların ödenmesine karar verilmesi isteminde bulunduğu, bu nedenle temyiz sınırının üzerinde bir tutar olduğu dikkate alındığında, uyuşmazlığın temyize tabi olduğu; esasa ilişkin olarak ise dava konusu işlemde hukuka uygunluk bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davalı idare tarafından, Bölge İdare Mahkemesi kararının kesin karar niteliğinde olduğu ve dava konusu işlemde hukuka aykırılık bulunmadığı belirtilerek, istemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ : ...
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Onikinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra, davacının duruşma istemi yerinde görülmeyerek, işin gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davacının temyiz isteminin reddine,
2.Yukarıda özetlenen gerekçeyle temyiz isteminin reddine ilişkin ... Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesinin ... tarih ve E: ..., K: ..., Temyiz No: ... sayılı temyize konu kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.2577 sayılı Kanun'un 50. maddesi uyarınca, bu onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ... Bölge İdare Mahkemesi ... İdari Dava Dairesine gönderilmesini teminen, dosyanın ... İdare Mahkemesine gönderilmesine, 25/03/2021 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.