Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/17377 Esas 2019/1444 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/17377
Karar No: 2019/1444
Karar Tarihi: 13.02.2019

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/17377 Esas 2019/1444 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ancak, sanığın daha önceden mükerrer suçlu olduğu yönünde hatalı bir karar verilmiş ve ceza rejimi yanlış uygulanmıştır. Bu nedenle, karar bozulmuş ve düzeltilerek onanmıştır. Kararda, TCK'nin 58. maddesi ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması gerektiği belirtilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli kararı da göz önünde bulundurulmuştur. Kanun madde numaraları ise şöyle açıklanabilir: 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi suçlama için kullanılmıştır. TCK'nin 58. maddesi ise mükerrer suçlara yönelik ceza rejiminin düzenlediği kısımları içermektedir. Son olarak, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi ve 322. maddeleri de kararda bahsedilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2017/17377 E. , 2019/1444 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiş ancak;
Tekerrüre esas alınan ilamın suç tarihinden sonra 13.09.2011 tarihinde kesinleştiği gözetilmeden, sanık hakkında TCK"nin 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı; sanığın temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, TCK"nin 58. maddesinin uygulaması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.