Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/23943 Esas 2012/27866 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/23943
Karar No: 2012/27866
Karar Tarihi: 24.12.2012

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2011/23943 Esas 2012/27866 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Aslıye Ceza Mahkemesi'nde yapılan duruşmada, sanıkların işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan mahkumiyeti hükmedildi. Ancak, bazı hukuki eksiklikler tespit edilerek kararın bozulması istendi. Bu eksiklikler ise şu şekilde sıralandı:
1. Sanıklardan birinin suç itirafı sonucu eşyaların nereye atıldığına dair kısmi bilgi vermesi üzerine, mağdurun kısmi iadeye rıza gösterip göstermeyeceği sorulmalı ve sanıkların hukuki durumu buna göre değerlendirilmeli.
2. Sanıkların adli sicil kayıtlarının incelenmesi sonucu, hüküm sonrası yürürlüğe giren yasaların da göz önünde bulundurulması gerektiği vurgulandı.
3. Sanıkların cezasının ertelenmesinde denetim süresinin ceza süresinden az olamayacağına dikkat edilmesi gerektiği belirtildi.
4. Kısa süreli hapis cezasının iki ayrı yaptırımla birlikte uygulanamayacağına dair yasal düzenlemelerin gözden kaçırıldığı belirtildi.
5. Yan yana işleyen suçlarda, yargılama giderlerinin sanıklar tarafından dayanışmalı olarak karşılanması gerektiği ifade edildi.
Kanun Maddeleri:
- 5237 Sayılı TCK'nın 168/4. Maddesi
- 5271 Sayılı CMK'nın 231. Maddesi
- 6008 Sayılı Yasa'nın 7. Maddesi
- 5395 Sayılı Çocuk Koruma Yasası'nın 23. Maddesi
- 5237 Sayılı TCK'nın 51/3. Maddesi
- 5271 Sayılı CMK'nın 326/2. Maddesi

(Kapatılan)13. Ceza Dairesi 2011/23943 E. , 2012/27866 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanıklar hakkında zamanaşımı süresi içinde işyeri dokunulmazlığını ihlal suçundan işlem yapılması olanaklı görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Şüphe üzerine yakalanan sanıklardan ..."ın suçu itiraf etmesiyle birlikte sanıkların suçu işledikleri yeri ve suça konu bir kısım eşyaları attığı bahçeyi göstererek kısmi iadeyi sağladığının anlaşılması karşısında, 5237 Sayılı TCK"nın 168/4. maddesi gereğince mağdurun kısmi iadeye rıza gösterip göstermeyeceğinin sorularak sanıkların hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Sanık ..."ın adli sicil kaydında yer alan ilamın infaz tarihi de araştırılmak suretiyle onaylı bir sureti dosyaya celbedilerek, diğer sanıklar ... ile ..."nin ise; adli sicil kayıtlarına göre sabıkasız olduğu gözetilerek, her üç sanık yönünden hükümden sonra 08.02.2008 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 Sayılı Yasa"nın 562. maddesi ile değişik 5271 Sayılı CMK’nın 231. maddesi uyarınca ve bu maddenin 6. fıkrasına 25.07.2010 tarihinde yürürlüğe giren 6008 Sayılı Yasa"nın 7. maddesi ile eklenen cümle ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 5395 Sayılı Çocuk Koruma Yasası"nın 23. maddesi de değerlendirilerek, hükmolunan cezaların tür ve süresine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3-5237 Sayılı TCK"nın 51/3. maddesine göre cezası ertelenen sanıklar ... ve ... hakkındaki denetim süresinin hükmedilen ceza süresinden az olamayacağının gözetilmemesi,
4-Sanıklar hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının bir yandan 5237 Sayılı TCK"nın 51. maddesi gereğince ertelenmesine karar verilirken öte yandan aynı yasanın 50. maddesi uyarınca seçenek yaptırıma çevrilmesi suretiyle iki yaptırımın bir arada uygulanamayacağı gözetilmeyerek kararda çelişki oluşturulması,
5-5271 Sayılı CMK’nın 326/2. maddesine göre iştirak halinde suç işleyen sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinden ayrı ayrı sorumlu tutulmaları yerine yargılama giderinin sanıklardan dayanışmalı olarak tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... ve Özgün Kemençe müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 24.12.2012 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.