14. Ceza Dairesi Esas No: 2016/3845 Karar No: 2020/4637 Karar Tarihi: 03.11.2020
Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/3845 Esas 2020/4637 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkum edilmiştir. Ancak suça sürüklenen çocuğun beraat ettiği belirtilmiştir. Mağdur olan çocuk, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin temyiz hakkı bulunmadığından dava reddedilmiştir. Sanık müdafisinin temyiz talebi de reddedilerek, hükümler onanmıştır. Kanun maddelerinin açıklaması: 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi uyarınca temyiz istemi reddedilmiştir.
14. Ceza Dairesi 2016/3845 E. , 2020/4637 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma HÜKÜM : Suça sürüklenen çocuğun atılı suçlardan beraati ile sanığın çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkûmiyeti
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü: Mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde; Kayden 17.01.1995 doğumlu olup kovuşturma evresinde mahkemece ifadesinin alındığı 26.10.2011 tarihli duruşmada on yedi yaşı içerisinde bulunan mağdurenin, olay nedeniyle şikayetçi olmadığını beyan etmesi karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükümleri temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince, Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 03.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.