Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2018/2779 Esas 2019/3909 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
20. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2779
Karar No: 2019/3909
Karar Tarihi: 27.06.2019

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2018/2779 Esas 2019/3909 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi, Adana 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir uyuşturucu madde ticaretiyle ilgili hüküm hakkında yapılan temyiz başvurusunu inceledi. Sanığın avukatı, yeterli delil bulunmadığı ve tanık ifadelerinin hükme esas alınamayacağı konusunda savunma yaptı. Ancak, mahkeme sanık hakkındaki hükmü hukuka uygun buldu ve temyiz başvurusunu reddetti. 5275 sayılı Yasanın 108/3. maddesi gereği, sanığın daha önce verilen cezaları nedeniyle koşullu salıvermeden yararlanamayacağı belirtildi. Kararda ayrıca TCK'nin 188/3, 62, 53, 58, 54 ve 63. maddeleri hakkında bilgi verildi.
20. Ceza Dairesi         2018/2779 E.  ,  2019/3909 K.

    "İçtihat Metni"


    İNCELENEN KARARLA
    İLGİLİ BİLGİLER
    Mahkeme : ADANA Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi
    Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
    Hükümler : Mahkûmiyet; Adana 1. Ağır Ceza Mahkemesi


    Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
    GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
    5271 sayılı CMK"nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile CMK"nın 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde, yeterli delil bulunmadığını, ele geçen uyuşturucu maddenin sanığa ait olmadığını, tanık beyanlarının görgüye değil varsayıma dayalı olduğu ve hükme esas alınamayacağı, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğini belirtmesi karşısında, temyiz isteminin CMK’nın 294/2. maddesi kapsamında olduğu ve hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu belirlenerek anılan sebeplere yönelik olarak yapılan incelemede,
    5275 sayılı Yasanın 108/3. maddesinde ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanması durumunda hükümlünün koşullu salıvermeden yararlanamayacağı hususu düzenlenmiş olup, mahkemece sanık ... hakkında, adli sicil kaydına ve UYAP üzerinden "başka mahkemenin gerekçeli kararını görüntüleme" ekranından alınan verilere göre ikinci kez mükerrir olduğu anlaşılan Adana 8. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 16/02/2015 tarihli, 2014/487 esas ve 2015/57 karar sayılı kararı ile TCK"nın 188/3, 62, 53, 58, 54 ve 63. maddeleri uyarınca verilen 5 yıl hapis cezasına ilişkin 29/04/2015 tarihinde kesinleşen ve 10/09/2018 tarihinde infaz edilen ilamı yerine; Adana 4. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 19/06/2009 tarihli, 2008/452 esas ve 2009/217 karar sayılı, 16/11/2014 infaz tarihli “TCK’nın 188/3, 38/2, 53, 63. maddeleri uyarınca 6 yıl 8 ay hapis cezasına” ilişkin ilamının tekerrüre esas alınması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
    Sanık hakkında Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi’nin kararı hukuka uygun bulunduğundan, sanık müdafinin yerinde görülmeyen temyiz isteminin CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, 28/02/2019 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanunun 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Adana 1. Ağır Ceza Mahkemesine; kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmesine, 27/06/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.






















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.