Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2020/4851 Esas 2021/6074 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı davacı idare ve bir kısım davalılar vekillerinin istinaf başvurusu üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesinin 5. Hukuk Dairesinin istinaf isteminin esastan reddine dair kararı ile birlikte Gaziosmanpaşa 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2018/29 E. - 2019/620 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
- K A R A R -
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, davacı idare ve bir kısım davalılar vekillerince yapılan istinaf başvurusunun İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesince esastan reddine karar verilmiş olup; hüküm, davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Aşağıda açıklanan gerekçelerle İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesinin esastan ret kararı kaldırıldıktan sonra, Gaziosmanpaşa 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2018/29 Esas – 2019/620 Karar sayılı kararının incelenmesinde;
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arazi niteliğindeki İstanbul İli, Arnavutköy İlçesi, ... Mahallesi 205 ada 16 parsel sayılı taşınmaza bölge adliye mahkemesinin yerel mahkemeye iadesine ilişkin ilk kararından sonra bilirkişiden alınan ek raporda 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 11/1-f maddesi uyarınca münavebe ürünlerine göre gelir metodu esas alınarak değer biçilerek karar verilmesi gerekirken, böyle bir değerlendirme yapılmadan dava konusu taşınmaza yakın konumda olduğu belirtilen, 184 ada 26 parsel için belirlenen değer esas alınarak bedel belirlenmesi, doğru görülmemiştir.
Hükmün yukarıda açıklanan gerekçelerle davacı idare vekilinin temyiz isteminin kabulü ile BOZULMASINA, HMK’nun 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi"ne GÖNDERİLMESİNE, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 21/04/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.