Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/21082 Esas 2014/11044 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/21082
Karar No: 2014/11044
Karar Tarihi: 06.05.2014

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/21082 Esas 2014/11044 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık ticari minibüsle yakın takip sonucu arkadan beraat eden aracın kasasındaki dışarı sarkan kısımlarına çarpması sonucu taksirle bir kişinin ölümüne sebep olmuş ve TCK'nın 85/1, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6 maddeleri gereğince mahkum olmuştur. Hüküm adli para cezası olarak verilmiş, ancak TCK'nın 50/6 maddesi gereği hapis cezası adli para cezasına çevrilmiştir. Ancak bu durumun infaz aşamasında nazara alınması ve hükmün kanuna aykırı infaz kısıtlamalarına sebep olması nedeniyle karar BOZULMUŞ, bendin çıkartılması ve hükmün DÜZELTİLEREK ONAYLANMASINA karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- TCK'nın 85/1 maddesi (taksirle öldürme)
- TCK'nın 62 maddesi (rolü olmayan kişinin cezası)
- TCK'nın 50/1-a maddesi (adli para cezasına veya hapis cezasına çevrilme)
- TCK'nın 52/2-4 maddeleri (kastın dereceleri)
- TCK'nın 53/6 maddesi (taksirle suç işleyen kişinin cezası)

12. Ceza Dairesi 2013/21082 E. , 2014/11044 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 62, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet.

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın ticari minibüsle gündüz, yakın takip sonucu arkadan; beraat eden sanığın aracının kasasındaki dışarı sarkan kısımlarında kırmızı bayrak takılı direklere çarpması şeklinde gerçekleşen olayda tam kusurlu olduğundan tebliğnamenin 1. bendindeki görüşe ve taksit sayısına dair bozma düşüncelerine iştirak edilmemiş, sonuç adli para cezasının 15.200 TL yerine 15.000 TL olarak eksik tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın temel cezaya ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak,
TCK"nın 50/6. maddesinde hüküm kesinleştikten sonra seçenek tedbirlerin gereklerinin hiç yerine getirilmemesi veya başlanıp da devam edilmemesinin sonuçlarının düzenlendiği, somut durumda ise bir tedbir niteliğine haiz olmayan yaptırım olarak düzenlenmiş bulunan hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verildiği, kaldı ki bu durumun infaz aşamasında nazara alınacağı gözetilmeden infazı kısıtlar biçimde karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nın 50/6. maddesini uygulanmasına ilişkin bendin çıkartılarak; hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.05.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.