9. Hukuk Dairesi 2021/27 E. , 2021/3757 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle, müvekkilinin 1994 tarihinde iş akdinin feshedildiğini, 12.07.2012 tarihine kadar davalı iş yerinde şoförlük yaptığını, aylık 1.550,00 TL maaş almasına rağmen bordrolarda asgari ücret olarak yansıtıldığını, iş yerinde bir öğün yemek ücreti olarak günlük 10,00-TL verildiğini, iş verence sağlanan araç ile işe gelip gidildiğini ayrıca dini bayramlarda 100,00-TL bayram harçlığı verildiğini, 22.09.2011 tarihinde emekli olduktan sonra çıkışının yapıldığını ancak davacının kesintisiz 12.07.2012 tarihine kadar çalıştığını bir takım aylarda destek priminin ödendiğini, davacıya 2011 yılında bir takım kıdem tazminatı ödemesinin yapıldığını, haftanın 6 günü 08:00-24:00 saatleri arasında çalıştığını, Ulusal Bayram ve Genel Tatil günlerinde de çalıştığını, çalıştığı sürede yıllık izinlerini kullanmadığını temmuz ayına ait 12 günlük ücretinin de ödenmediğini, ... 17. Noterliği’nin 13.07.2012 tarihli ihtarnamesi ile alacaklarını talep etmelerine rağmen herhangi bir ödemenin yapılmadığını, çalışma süresine itiraz edilmediğini belirterek 100,00-TL bakiye kıdem tazminatı, 100,00-TL yıllık izin ücreti, 50,00 TL ücret alacağı, 100,00-TL Ulusal Bayram ve Genel Tatil alacağı, 500,00-TL fazla mesai alacağı olmak üzere toplam 850,00-TL alacağın kıdem tazminatı feshi diğer alacaklar için ise temerrüt tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte tahsiline, yargılama giderleri ve vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Aksaray Üniversitesi Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan ilk yargılamada davanın kabulüne karar verilmiş, verilen karar Yargıtay (kapatılan) 22. Hukuk Dairesi’nin 2015/35849 esas, 2018/19175 karar sayılı ilamı ile,davacıya davalı tarafından, iş sözleşmesi devam ederken 08.12.2011 tarihinde kıdem tazminatı açıklamasıyla bir kısım ödeme yapıldığı görüldüğü, çalışırken işçiye yapılan kıdem ödemesi avans niteliğinde olup ödeme tarihinden sözleşmenin feshi tarihine kadar olan dönem için yasal faiz işletilerek bu miktarın mahsubu gerektiği, Mahkemece işçiye çalışırken ödemesi yapılan kıdem tazminatının ödeme tarihinden fesih tarihine kadar işlemiş faiziyle birlikte hesaplanan kıdem tazminatından mahsubu gerekirken yapılan ödemenin faiz işletilmeden mahsup edilmesi hatalı olup bozmayı gerektirdiği, ayrıca davacının dava dilekçesinde, çalıştığı süre boyunca hiç yıllık izin kullanmadığını belirterek yıllık izin ücreti alacağı talebinde bulunduğu, hükme esas alınan bilirkişi raporunda da, davacının 16 tam yıl hizmet süresi karşılığı toplam 288 gün yıllık izin hakkı olduğu tespit edilerek hesaplama yapıldığı,davacının 16 yıl boyunca hiç yıllık izin kullanmaksızın çalışmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğu dikkate alınarak, Mahkemece; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 31. maddesine göre hakimin davayı aydınlatma yükümü gereği davacı asilden, yıllık izinlerini kullanıp kullanmadığı, kaç gün yıllık izin kullandığı, kaç gün kullanmadığı sorularak netleştirilmesi ve sonucuna göre karar verilmesi gerektiği, bu hususlar gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesinin hatalı olduğu gerekçesi ile kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Bozma ilamına uyulan Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı tarafın temyizi yargılama giderlerine yöneliktir.
Somut olayda,Mahkemece bozma ilamından önce yapılan yargılama giderleri hükümde belirtilmemiş sadece bozma ilamından sonra davacı tarafça yapılan yargılama giderlerine yönelik hüküm kurulmuştur.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ : Temyize konu olan kararın hüküm fıkrasının “8-Yargıtay bozma ilamı sonrasında yapılan 79,80-TL tebligat/posta gideri, 350,00-TL bilirkişi/talimat gideri olmak üzere toplam 429,80-TL"nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” hükmünü içeren 8 numaralı bendinin hükümden çıkartılarak yerine aynı fıkra olarak “Davacı tarafça bozmadan önce yapılan 21,15 TL başvurma harcı, 21,15 peşin harç, 582,35 TL ıslah harcı, 242,70 TL tebligat gideri, 1.891,25 TL bilirkişi ücreti ile bozmadan sonra yapılan 79,80 TL tebligat/posta gideri, 350,00 TL bilirkişi/talimat gideri olmak üzere toplam 3.188,4 TL yargılama giderinin davalıdan alınarak davacıya verilmesine ”şeklinde yazılmak suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden davalı tarafa yükletilmesine, 15.02.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.