Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2020/3877 Esas 2022/7879 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : 26/05/2015 tarihli karar ile hükümlülük, müsadere; 15/09/2015 tarihli ek karar ile infazın ertelenmesine, temyiz talebinin kabulüne

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Gümrük İdaresi adına Hazine vekilinin temyiz istemi yönünden yapılan incelemede;
Katılan vekilinin 26/05/2015 tarihli mahkumiyet kararının onanmasını, 15/09/2015 tarihli infazın durdurulmasına dair ek kararının temyizen incelenerek bozulmasını talep etmesi karşısında,
Ek kararın niteliği gereği tek başına temyizi kabil olmadığından katılan Gümrük İdaresi vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 317.maddesi gereğince REDDİ,
II- Sanık ...'in temyiz istemi yönünden yapılan incelemede;
Sanığın temyiz dilekçesi ve ekindeki belgelere göre vesayeti altında bulunan yakınlarının sağlık sorunları ile ilgilenmesi sebebiyle gerekçeli kararın eline geç ulaştığını belirten dilekçesi eski hale getirme talebi niteliğinde görülmüş, 5271 sayılı CMK'nun 42. maddesi uyarınca temyiz talebini de içeren eski hale getirme istemi konusunda karar verme yetkisi temyiz incelemesini yapacak olan Yargıtay 7. Ceza Dairesi'ne ait bulunduğundan, sanığın eski hale getirme talebi yerinde görülüp öğrenme üzerine yapılan 10/08/2015 tarihli temyiz inceleme talebinin yasal süresinde olduğu kabul edilerek hükmün incelenmesinde;
Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabule göre ise,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağı hüküm altına alındığı gözetilerek, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.