Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9233 Esas 2019/1405 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/9233
Karar No: 2019/1405
Karar Tarihi: 29.01.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/9233 Esas 2019/1405 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın mağdur Burhan'a karşı işlediği suçlardan dolayı adli para cezasına çarptırıldığı ancak müdafiinin temyiz itirazının reddedildiği belirtilmiştir. Ancak, sanığa yüklenen cezaların zamanaşımı süresinin geçtiği ve mahkumiyet kararının bozulduğu ifade edilerek, sanık hakkında açılan kamu davasının düşürüldüğü belirtilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'un eklenen geçici 2. maddesi, ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi olarak belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2018/9233 E. , 2019/1405 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında mağdur ...’e karşı kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca hükmün kesin nitelikte bulunduğundan sanık müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak REDDİNE,
2) Sanık hakkında mağdur Burhan’a karşı kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığa yüklenen ve zamanaşımı yönünden daha lehe olan 5237 sayılı TCK"nin 86/1 ve 87/3. maddelerinde öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre; davanın TCK’nin 66/1-e, 67/2. maddeleri uyarınca 8 yıllık asli zamanaşımı süresine tabi olduğu, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 01.09.2010 tarihi ile deneme süresinde ikinci suçun işlendiği Ocak 2011 tarihleri arasında duran süre düşüldükten sonra karar tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar söz konusu zamanaşımı süresinin geçtiği gözetilmeden yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle sanık hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 29.01.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.