MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, fazla mesai ve hafta sonu ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı ... tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin, davalıya ait iş yerinde makam şoförü olarak 14.04.2009 tarihine kadar çalıştığını, 09.10.2004- 14.04.2009 tarihleri arası 07:30-22:30 saatleri arasında fazla mesai yapmak suretiyle çalıştığı halde, fazla çalışma ücretlerinin ödenmediğini, hafta tatillerinde çalıştığı halde ücretlerinin ödenmediğini beyanla hafta tatili ve fazla mesai alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının müvekkilinin makam hizmetleri ve özel kalem müdürlüğü hizmetlerini yürütmek ve hizmet aracını kullanmak üzere şoför olarak 2003 Mayıs ayından itibaren görevlendirildiğini, davacının hizmet aracı şoförü olarak 2003 Mayıs ayından itibaren 2004 Ekim ayına kadar aynı araçta çift şoför olarak çalıştığını, bir gün çalışıp bir gün izin kullandığı gibi 2008 Ocak ayından 2009 Şubat ayına kadarda yine aynı araçta diğer şoförle birlikte çalıştığını, 2002-2007 arası fazla mesai ücretlerinin davacının Vakıflar Bankası"nda bulunan hesabına yatırıldığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece toplanan deliller ve alınan bilirkişi raporu dikkate alınarak davacının fazla mesai ve hafta tatili ücreti alacağı taleplerinin kısmen kabulüne karar verilmiştir
Karar davalı ... tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.

Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle iş yerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da şahitle ispatı imkan dahilindedir.
Dosya içeriğinden davacı işçinin şoför olarak davalı iş yerinde çalıştığı, davalı işverenden 09.10.2004- 14.04.2009 tarihleri arasında yapmış olduğu fazla çalışma ve hafta tatili ücretlerinin tahsilini talep ettiği, mahkemece hükme esas teşkil eden bilirkişi raporunda tanık beyanlarına göre davacının haftanın beş günü 08:00-20:00 saatleri arası bir buçuk saat ara dinlenme düşülerek haftada yedi buçuk saat fazla mesai yaptığı kabulü ile hesaplama yaptığı anlaşılmıştır.
Dosyada mevcut, davacının sahibi olduğu banka hesabı ekstresinden, 2005-2007 yılları arası dönemde davacıya, ücret bordrolarında tahakkuk ettirilmeksizin banka aracılığı ile fazla mesai adı altında bir kısım ödemeler yapıldığı, karara esas alınan raporda söz konusu ödemeler dikkate alınmaksızın fazla mesai alacağının hesaplandığı anlaşılmış olup, davacıya banka hesabı üzerinden ödenen fazla mesai ücretlerinin hesaplanan fazla mesai alacağından mahsup edilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.