Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/3410 Esas 2020/4628 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3410
Karar No: 2020/4628
Karar Tarihi: 03.11.2020

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/3410 Esas 2020/4628 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, \"Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı\" ve \"kişiyi hürriyetinden yoksun kılma\" suçlarından sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Temyiz edilen kararın incelenmesinde Anayasa Mahkemesi'nin 53. maddesi ile ilgili olan iptal kararının infaz aşamasında dikkate alınması gerektiği belirtilmiştir. İddia ve savunma ile delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği ve hükmedilen cezaların kanuni sınırlar içinde tayin edildiği görüldüğünden sanık müdafiisinin temyiz talebi reddedilmiştir. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2016/3410 E. , 2020/4628 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Hükümlerden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen cezaların nevi ve miktarları itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği anlaşıldığından, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA 03.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.