Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı Belediye Başkanlığı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü -K A R A R- Davacı vekili, davalı Belediyenin yol yapım işinin diğer davalıya ihale ettiği inşaatın devamı sırasında gerekli dikkat ve özeni göstermemesi ve uyarı levhalarını koymaması nedeniyle meydana gelen kazada müvekkilinin yaralandığını belirterek 1.000 TL geçici iş göremezlik, 9.000 TL maluliyet ve 110.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden yasal faizi ile davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davalı Belediye vekili, davanın reddini savunmuştur. Diğer davalı vekili, kazanın oluşunda kusuru bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur. Mahkemece, uyulan bozma ilamı sonucu yapılan yargılamada iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna dayanılarak; davalı Belediye vekilinin husumet itirazının reddine, 750,00 TL geçici işgöremezlik tazminatı ile 5.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. 1-6100 sayılı HMK geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL’ye çıkarılmıştır. Temyize konu maddi tazminat yönünden karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. 2-Manevi tazminat yönünden ise; Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı doğrultusunda inceleme yapılıp TBK 56. maddesi gereğince hüküm verilmiş olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozmanın kapsamı dışında kesinleşmiş olan yönlere ilişkin temyiz itirazları incelenemeyeceğine göre, davalı Belediye Başkanlığı vekilinin temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir. SONUÇ: Yukarıda 1 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı Belediye Başkanlığının maddi tazminata yönelik temyiz itirazlarının miktar itibari ile kesin olması nedeni ile reddine, 2 nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı Belediye Başkanlığı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile verilen hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 302,78 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı Gaziantep Büyükşehir Belediye Başkanlığı"ndan alınmasına 15/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.