Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : Sanık ... hakkında: TCK"nın 22/6 ve CMK"nın 223/4-b maddeleri gereğince ceza verilmesine yer olmadığı, TCK"nın 89/1, 62/1, 53/6 ve CMK"nın 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına.
Katılan Sanık ... hakkında: TCK"nın 85/2, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet, sürücü belgesinin geri alınması

Taksirle öldürme suçundan sanık ..."nun mahkumiyetine, sanık ... hakkında ceza verilmesine yer olmadığına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin hükümler, katılan sanık ve mahalli Cumhuriyet Savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Katılan sanık ..."nun taksirle öldürme suçundan mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde;
Oluşa ve dosya kapsamın göre; 29.08.2011 tarihinde, gündüz vakti, saat 18:55 sıralarında, sanık, idaresindeki kamyonet ile yanında babası mağdur ... de olduğu halde, meskun mahalde, orta refüj ile bölünmüş, tek yönlü, 12 metre genişliğindeki asfalt kaplı yolda seyir halindeyken olay mahalli dört yönlü kavşaktan geçtiği sırada, aynı kavşağa seyir istikametine göre solundaki yoldan kontrolsüzce ve geçiş önceliğine uymadan giriş yapan sanık ..."ın idaresindeki otomobil ile kavşak içinde çarpışmaları şeklinde gerçekleşen olayda, olay mahallinin meskun mahal oluşu, kavşaga girişten önce seyir yönüne göre "30 km/s" hız tahdit levhası ile "sarı flaşör" bulunmasına rağmen bu ikazları dikkate almayıp beyanına göre 50-55 km hızla kavşağa girerek iki kişinin ölümü ve beş kişinin yaralanmasına tali kusuru ile sebebiyet veren sanık hakkında meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığına göre alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayininde isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
2-Sanık ... hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı CMK"nın 231/12. madde ve fıkrası uyarınca itiraza tabi olup, aynı Kanunun 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda mercide yanılma başvuranın haklarını ortadan kaldırmayacağından katılan vekilinin ve mahalli Cumhuriyet savcısının itirazlarının itiraz merciince değerlendirilmesine,
3- Sanık ... hakkında taksirle öldürme suçundan ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükme yönelik temyiz itirazlarının incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan sanık ..."nun bilinçli taksire ve kusura ilişkin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine; ancak,
TCK"nın 22/6-1. cümlesinin uygulanabilmesi için taksirle hareket sonucu neden olunan neticenin, münhasıran sanığın kişisel ve ailevi durumu bakımından artık bir cezanın hükmedilmesi gereksiz kılacak derecede mağdur olmasına yol açması gerektiği, böyle bir netice ile birlikte başka bir neticenin de meydana gelmiş olması halinde anılan fıkra ile uygulama yapılamayacağı, ayrıca taksirli eylemden doğan neticelerin bölünerek bir kısmı bakımından ceza verilmesine yer olmadığına, bir kısmı bakımından ise mahkumiyete ya da hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilemeyeceği dikkate alınmadan, asli kusurlu olarak meydana getirdiği kaza sonucu aracında yolcu olarak bulunan anne ve babasının ölümüne, diğer araçta sürücü ve yolcu olarak bulunan ... ve ..."nun da yaralanmasına sebebiyet veren sanık hakkında, anne ve babasının ölümünden dolayı TCK"nın 22/6. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan sanık ... ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 06.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.