Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2021/6966 Esas 2022/8046 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : 19/09/2014 tarihli karar ile sanık hakkında hükümlülük, müsadere; 17/03/2014 tarihli ek karar ile eski hale getirme talebinin kabulüne, infazın durdurulmasına

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
5271 sayılı CMK'nun 42/1. maddesi uyarınca eski hale getirme isteği hakkında karar verme görevi bulunmayan yerel mahkemenin 17.03.2015 tarih, 2013/1313 E., 2014/556 K. sayılı ek kararı hukuken geçersiz ve yok hükmünde kabul edilip, kaldırılarak, sanığın gıyabında verilen kararın 11/11/2014 tarihinde "muhatap hazır olmamasından dolayı birlikte ikamet eden ehil kardeşi ... imzasına teslim edildi" şerhi ile tebliğ edildiği anlaşılmakta ise de, Ulusal Yargı Ağı (UYAP) kayıtlarında yer alan sanığın nüfus aile kayıt bilgilerine göre "..." adında kardeşi bulunmadığı gibi sanığın tebligat yapılan adreste oturmadığına dair fatura ibraz etmesi karşısında sanığa yapılan tebligat usulsüz olduğundan sanık müdafiinin temyizi öğrenme üzerine süresinde kabul edilerek, 19.09.2014 tarihli asıl hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
1-Sanık hakkında asgari hadden ceza verilmesi halinde suç tarihinde yürürlükte bulunan ve sanığın lehine olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18.maddesinin uygulanması gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
2-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 11/04/2013 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra ise 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5, 3/10. madde ve fıkraları kapsamında bulunduğu,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve anılan madde uyarınca suça konu kaçak eşyanın gümrüklenmiş değerinin iki katı tutarındaki miktarın hüküm verilinceye kadar Devlet Hazinesine ödenmesi halinde verilecek cezada indirim uygulanacağının hüküm altına alındığı gözetilerek,
Suç tarihinde yürürlükte olan 6455 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen, 5607 sayılı Yasanın 3/18-son. maddesinin yollamasıyla 3/5, 3/10, 3/22, 5/2. maddeleri somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
3-Hükmün esasını oluşturan kısa kararda temel cezanın asgari hadden tayini cihetine gidildiği belirtilmesine rağmen hükümde temel cezanın asgari hadden uzaklaşılmak suretiyle tayin edilmesi suretiyle hükümde çelişki oluşturulması,
4-Gün adli para cezasının bir gün karşılığının belirlenmesi sırasında uygulama maddesi olan TCK'nun 52/2. maddesi yerine TCK'nun 52/1. maddesinin gösterilmesi suretiyle CMK’nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
5-24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK'nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
6-Suç konusu kaçak eşyaların 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi delaletiyle 5237 sayılı TCK'nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.