MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi


Taraflar arasındaki menfi tesbit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraflar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacılar, davalı ile imzalanan devre tatil sözleşmesi gereğince,... İlçesi,... mevkiinde bulunan 911 ve 1139 parsel sayılı taşınmazlar üzerindeki ... Tatil Sitesinde C bölgesinde bulunan 6 ve 14 nolu evin devre tatil hakkına sahip olduğunu, davalı tarafından gönderilen 14.2.2005 tarihli yazı ile, yenileştirme ve iyileştirme kapsamında siteye 11.557.000 TL. tutarında harcama yapıldığını, bu miktarın yenileme katkı payı adı altında devre sahiplerinin hisselerine düşen tutarlarda ödemeleri gerektiğinin bildirildiğini, oysa ki sözleşmenin 10. maddesinin c fıkrası gereğince, devre sahipleri olarak ödemekle yükümlü oldukları miktarın, işletme servis bedellerinden ibaret olduğunu, davalının bu servis bedellerini de keyfi olarak fahiş belirlediğini, kapasite artırma ve ek gelir sağlamayı amaçlayan otel, havuz gibi harcamaların devre sahiplerinden talep edilemeyeceğini, bu talebin 4077 sayılı yasa ve yönetmelik hükümlerine ve hakkaniyet ilkelerine de aykırı olduğunu ileri sürerek, davalı tarafça yenileme katkı payı adı altında talep edilen bedelden sorumlu olmadıklarının tespitiyle bu konuda yaratılan muarazanın men’ine, işletme servis bedeli olarak ödenmesi talep edilen bedelin indirilerek bakiyesinden borçlu olmağının tesbitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, yenileme katkı payına ilişkin talebin, sözleşme, yasa ve yönetmelik hükümlerine uygun olduğunu , devre servis bedelinin de fahiş olmadığını savunarak, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, karar verilmiş; hüküm, davacı ve davalı tarafından temyiz edilmiştir.
2-Davacı, bu dava ile, davalı şirket tarafından gönderilen 14.2.2005 tarihli yazı ile, yapılan işler gerekçe gösterilmek suretiyle, “yenileme katkı payı” adı altında ödeme yapılmasının talep edilemeyeceğini belirterek, borçlu olmadığının tespitini istemiş, ayrıca davalı tarafından tesbit edilen devre servis bedellerinin de fahiş olduğunu belirterek, devre servis bedellerinin uygun miktarda tesbitin talep etmiştir.
Mahkemece, alınan bilirkişi raporu gereğince hüküm kurulmuş ise de, söz konusu raporda; 2001 yılından başlayarak 2006 yılı sonuna kadar, davalı şirket tarafından yapılan makul ve normal tamirat, tadilat, yenileme ve onarım giderlerinden, ünite ve devre başına düşen bedelin tespit edildiği ve buna göre davacının ünite tipine göre sorumlu olması gereken "yenileme katkı bedeli" ile ayrıca anılan raporda davacının sorumlu olduğu "devre servis bedelinin"de belirlendiği ancak mahkemece sadece yenileme katkı bedelleri konusunda hüküm kurulduğu, devre servis bedelleri hakkında olumlu ya olumsuz bir hüküm oluşturulmadığı anlaşılmaktadır. O halde , davacının talebi gözetilerek devre servis bedelleri konusunda da ayrıca alınan bilirkişi raporu da gözetilerek bir karar verilmesi gerekir. Mahkemece eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
2-Bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine bu aşamada gerek görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz edilen kararın BOZULMASINA, 2.bent gereğince diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan 312.40 TL harcın istek halinde iadesine, 12.9.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.