Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/19527 Esas 2014/10910 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/19527
Karar No: 2014/10910
Karar Tarihi: 06.05.2014

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/19527 Esas 2014/10910 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 187 promil alkollü vaziyette iken kontrolsüz bir şekilde aracını sağa yönlendirmiş ve yürümekte olan insanlara çarpıp yaralanmalarına sebep olmuştur. Mahkeme, sanığın tam ve asli kusurlu olduğunu kabul etmiştir. Ancak, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın ölçütleri göz önünde bulundurulmadığı için hüküm BOZULMUŞ ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda hüküm, hak yoksunluğuna ilişkin 5. paragrafın çıkartılması suretiyle ONANMIŞTIR.
Kanun maddeleri:
TCK'nın 89/4, 22/3, 53/1, 53/6, 61/1, 22/4, 3/1, ve 5237 sayılı TCK'nın 53/1. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2013/19527 E. , 2014/10910 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 53/1, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet, sürücü belgesinin geri alınması

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde 187 promil alkollü vaziyette seyri sırasında duran minübüse çarpmamak için kontrolsüz bir şekilde sağa yönelip kaplama içinde yürümekte olan katılanlara çarpıp yaralanmalarına sebep olduğu olayda sanığın tam ve asli kusurlu olduğu mahkemece de kabul edildiği halde, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1 ve 22/4. madde ve fıkralarında yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK"nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayin edilmemiş olması, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi sayılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın kusur durumuna, lehine hükümlerin uygulanmamasına ilişkin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden anılan madde ile hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün hak yoksunluğuna ilişkin 5. paragrafının hükümden çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.