MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(FİKRİ VE SINAI HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ SIFATIYLA)


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Bursa 3. Asliye Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 22/06/2017 tarih ve 2015/26-2017/247 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı kurum vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı şirketin çevre ve peyzaj düzenlemeleri, düşey çiçeklendirme, modüler saksı uygulamaları işleri ve bu alanda kullanılan ürünlerin tasarım ve imalatı işi ile uğraştığını, tasarımı olan ürünlerin TPMK"da 2009/03748 sayı ile davacı adına 15.04.2010 tarihinde tescil edildiğini, davalı tarafından düzenlenen ihale ile davacı tarafından üretimi yapılan ve koruma altına alınan “Modüler Saksıların Alım İşinin” yapıldığını, cadde ve bulvarlarda davacının endüstriyel tasarımının aynısı olan saksıların kullanıldığını, durumun mahkemenin 2012/39 D.İş sayılı dosyasıyla tespit edildiğini, davacının ihaleye itiraz ettiğini ve ancak itirazın red edildiğini, davalı eyleminin davacının tasarımdan doğan haklarına tecavüz teşkil ettiğini, hatalı uygulama nedeniyle prestij kaybına uğradığını ileri sürerek tecavüz teşkil eden davalı kullanımın menine, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 20.000.- TL maddi ve 20.000.- TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiş, 27.07.2016 tarihli ıslah dilekçesiyle maddi tazminata ilişkin talebini 101.050 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı kurum vekili, davalıya husumet yöneltilemeyeceğini, davaya konu saksıların ihale yolu ile temin ve monte edildiğini, çevre düzenlemesindeki amacın kamu hizmeti olduğunu, davalının ticari kazanç elde etmediğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamada iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalı Belediyenin teknik özellikleri ve şeklinin kendisi tarafından yapılarak teknik şartname oluşturduğu, açık ihaleye çıkarak imal ettirmek suretiyledavaya konu ürünleri satın aldığı, ürünlerin görselleri ile davacının TPMK nezdinde tescilli 2009 /03748 nolu endüstriyel tasarım tescil belgesindeki tasarımların ayırt edilemeyecek derecede benzer olduğu ve davacının tasarım hakkına tecavüz ile haksız rekabet oluşturduğu gerekçesiyle 101.050 TL maddi tazminat, 5.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı kurum vekili temyiz etmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bent dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dava, endüstriyel tasarıma tecavüzün durdurulması, önlenmesi, maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Dava dilekçesinde fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydı ile 20.000.- TL maddi ve 20.000.- TL manevi tazminatın davalıdan tahsili talep edilmiş, bozmadan sonra 27/07/2016 tarihli ıslah dilekçesi ile maddi tazminata yönelik istem 101.050 TL"ye yükseltilmiştir. Mahkemece yukarıda özetlendiği şekilde davanın ıslah ile arttırılan kısmı da gözetilerek kabulüne karar verilmiştir. Islah tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 6100 sayılı HMK"nın 177. maddesi (1086 sayılı HUMK"un 84. maddesi) uyarınca kural olarak, ıslahın yargılama bitinceye kadar yapılması mümkün ise de 04/02/1948 tarih 10/3 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı’na göre hükmün Yargıtay tarafından bozulması üzerine mahkemesinde yapılan yeni yargılama sırasında ıslahta bulunulması mümkün değildir. Bu durumda mahkemece, bozmadan sonra ıslah yapılamayacağı nazara alınmadan ıslahla arttırılan meblağa hükmedilmesi doğru görülmemiş, kararın bu nedenle temyiz eden davalı yararına bozulması gerekmiştir.
SONUÇ :Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentlerde açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalı kuruma iadesine, 15/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.