Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/502 Esas 2020/4619 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/502
Karar No: 2020/4619
Karar Tarihi: 03.11.2020

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/502 Esas 2020/4619 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyete çarptırılmış ve İnegöl Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen hükmün istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan incelemede, sanık müdafisinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği için temyiz istemi reddedilmiştir. Katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemi de, incelenen kanun maddeleri ve belirtilen nedenler göz önünde bulundurularak, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen hükmün esastan reddedilmesiyle birlikte mahkeme kararı onanmıştır.
5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesi gereği temyiz eden kişinin, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermesi zorunludur. Aynı kanunun 298. maddesi uyarınca, temyiz istemi gösterilmeyen başvurular reddedilir.
5271 sayılı CMK'nın 288, 294 ve 289. maddeleri incelenerek, katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler ve kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak yapılan değerlendirme sonucunda, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından verilen hükmün esastan reddedilmesi yerinde görülmemiştir. 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca,

14. Ceza Dairesi 2020/502 E. , 2020/4619 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair İnegöl Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 09.04.2019 gün ve 2019/16 Esas, 2019/115 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak, yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, sanık müdafisinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK"nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK"nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesine gönderilmesine, 03.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.