Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/27395 Esas 2014/10880 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/27395
Karar No: 2014/10880
Karar Tarihi: 06.05.2014

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/27395 Esas 2014/10880 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı bir suç soruşturması nedeniyle tutuklanmış ve yapılan yargılama sonucunda suçsuz bulunmuştur. Davacı, tutuklanması nedeniyle maddi ve manevi tazminat talep etmiştir. Mahkeme, davacının talebini kısmen kabul etmiş ve davalıdan 500 TL manevi tazminatın davacıya ödenmesine karar vermiştir. Temyiz eden davalı vekili, süreye, eksik incelemeye, tazminat miktarına ve davacının kendi kusuru ile tutuklanmasına neden olduğunu ileri sürerek kararın bozulmasını talep etmiştir. Ancak temyiz isteği reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- CMK’nın 141. ve devamı maddeleri: savcılığa tazminat talebinde bulunma hakkı vermektedir.
- 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi: temyiz sınırını düzenlemektedir.
- 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddeleri: kesinleşen mahkeme kararlarının temyiz edilemeyeceği ve tazminat miktarına göre hükmün kesinleşeceği düzenlemelerini içermektedir.
- 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi: isteklere uygun olarak temyiz reddinin kararlaştırılmasını düzenlemektedir.

12. Ceza Dairesi 2013/27395 E. , 2014/10880 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat
Hüküm : 500 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacı vekilinin 13.06.2011 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklandığını ve yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin süreye, eksik incelemeye, tazminat miktarına, davacının kendi kusuru ile tutuklanmasına neden olduğuna ve kendileri lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine ilişkin temyiz isteğinin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 06.05.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.