Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : 70,93 TL maddi ve 600 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacı vekilinin 05.12.2006 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek 466 sayılı Kanun gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağını oluşturan Diyarbakır 4. Devlet Güvenlik Mahkemesinin, 1996/524 Esas - 1997/404 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) Terör örgütüne yardım ve yataklık etmek suçundan, 30.10.1996 – 12.05.1997 tarihleri arasında tutuklu kaldığı ve yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 27.02.1998 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 05.12.2006 tarihinde haksız işlem tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 466 sayılı Kanun gereğince öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, dava için kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu ve yerel mahkeme tarafından Yargıtay 9. Ceza Dairesinin 16.02.2010 gün ve 2008/21810 Esas - 2010/2054 karar sayılı bozma ilamına 28.05.2010 tarihli oturumda 1412 sayılı CMUK"un 326/2. maddesi uyarınca direnilmesi üzerine dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 30/03/2012 tarih ve 2011/3603 sayılı düzeltilerek onama istemli tebliğnamesi ile Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmiş olup; Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.01.2014 gün ve 2013/9-202 Esas - 2014/11 karar sayılı kararı ile Erciş Ağır Ceza Mahkemesinin 28.05.2010 gün ve 2010/94 Esas -2010/157 Karar sayılı direnme kararının isabetli olduğuna karar verilip, dosyanın hükmün esasının incelenmesi için dairemize gönderildiği anlaşılmakla,
Yapılan incelemeye, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre, davalı vekilinin, davanın süresinde açılmadığına, tazminat miktarına ve kendileri lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğine, davacı vekilinin eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Asgari ücret üzerinden maddi tazminata hükmedilmiş olması karşısında hesaplamada hafta sonu, dini ve milli bayram tatilleri nedeniyle indirim yapılamayacağının dikkate alınmaması,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin tazminat miktarına ilişkin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasındaki maddi tazminat miktarının 86,65 TL’ye yükseltilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün, isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.