Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/5049 Esas 2014/10866 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/5049
Karar No: 2014/10866
Karar Tarihi: 06.05.2014

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2014/5049 Esas 2014/10866 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, suç soruşturması nedeniyle tutuklu kalan ve sonunda beraat eden bir kişi idi. CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemiyle davacının açtığı davanın mahkemece kısmen kabulüne karar verildi. Davalı ise bu kararı temyiz etti. Mahkeme ise tazminat miktarına ve eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarını reddederek hükmün davacının isteği doğrultusunda onaylandığını belirtti.
Kanun Maddeleri:
- CMK 141 Maddesi: \"Beraat, takipsizlik veya düşme nedeniyle hakkında kesinleşmiş mahkeme kararı bulunan kimse, kovuşturma süresince veya tutuklu kaldığı süre için, zarara uğradığı ölçüde devlet tarafından tazmin edilir.\"
- CMK 142/1 Maddesi: \"Tazminata ilişkin dava, hükümle sona eren davada hükmün kesinleştiği tarihten itibaren bir yıl içinde yetkili ve görevli mahkemeye açılır.\"

12. Ceza Dairesi 2014/5049 E. , 2014/10866 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat
Hüküm : 3.198 TL maddi ve 5.500 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacı vekilinin 05.03.2010 tarihli dilekçesi ile müvekkili davacının bir suç soruşturması nedeniyle tutuklu kaldığını, yapılan yargılama sonunda üzerine atılı suçtan beraatine hükmedildiğini belirterek CMK’nın 141. ve devamı maddeleri gereğince maddi ve manevi tazminat istemine ilişkin açılan davanın mahkemece kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Tazminat davasının dayanağı olan Kilis Ağır Ceza Mahkemesinin, 2009/154 Esas - 2010/21 Karar sayılı ceza dava dosyasının incelenmesinde; sanığın (davacının) 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçundan, 05.07.2009 – 17.12.2009 tarihleri arasında tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, hükmün temyiz edilmeksizin 12.02.2010 tarihinde kesinleştiği, tazminat davasının 05.03.2010 tarihinde, CMK’nın 142/1. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye açıldığı, kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla,
Bozmaya uyularak yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin tazminat miktarına ve eksik incelemeye ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, isteme uygun olarak ONANMASINA, 06.05.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.