Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/18399 Esas 2014/10857 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/18399
Karar No: 2014/10857
Karar Tarihi: 05.05.2014

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2013/18399 Esas 2014/10857 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, taksirle yaralama suçundan mahkum edilen sanığın temyizi üzerine dosyayı inceledi. Mağdurun üç nitelikli hal oluşacak şekilde yaralanmasına neden olan sanık hakkında asgari hadden uzaklaşılarak ceza verilmesi gerektiği gözetilmediği için hükmün bozulmasına karar verildi. Ayrıca taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK'nın 61/1. maddesinin (f-g) bendinde yer alan \"failin kastının yoğunluğu, güttüğü amaç ve saik\" gerekçelerine dayanılmaması ve mağdurun organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflayacak, kemik kırığı oluşacak ve hayati tehlike geçirecek şekilde yaralandığından sanık hakkında tayin edilen temel cezada artırım yapılması dikkate alınmadığı için hüküm bozuldu. Ancak bu durumların düzeltilmesi mümkün olduğu için hükümdeki bazı ibareler çıkarılarak sanığın yarı oranında cezalandırılmasına karar verildi. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 89/1, 89/2-a, 62/1 ve 51/1-3 maddeleri yer almaktadır.

12. Ceza Dairesi 2013/18399 E. , 2014/10857 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-a, 62/1, 51/1-3. maddeleri gereğince mahkumiyet – erteleme

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdurun TCK"nın 89/2. maddesinde belirtilen üç nitelikli hal oluşacak şekilde yaralanmasına neden olan sanık hakkında, asgari hadden uzaklaşılarak ceza tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın kusurunun bulunmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (f - g) bendinde yer alan "failin kastının yoğunluğu, güttüğü amaç ve saik” gerekçelerine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2 - Meydana gelen olayda mağdurun organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflayacak, kemik kırığı oluşacak ve hayati tehlike geçirecek şekilde yaralandığından sanık hakkında tayin edilen temel cezada artırım yapıldığı sırada uygulanan kanun maddelerinin eksik gösterilmesi sureti ile 5271 sayılı CMK"nın 232/6 maddesine aykırı davranılması,
İsabetsiz olup, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususların aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 1. fıkrasındaki “sanığın kastının ağırlığı, amaç ve saiki” ibarelerinin çıkarılmasına, hükmün 2 ve 3.fıkrasının çıkartılarak, yerine “Mağdurun, organlardan birinin işlevinin sürekli zayıflayacak, kemik kırığı oluşacak ve hayati tehlike geçirecek şekilde yaralandığı anlaşılmakla sanık hakkında tayin edilen temel cezanın TCK 89/2-a, b, e maddeleri gereğince yarı oranında artırılarak sanığın 6 AY HAPİS CEZASIYLA CEZALANDIRILMASINA,” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/05/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.