
Esas No: 2019/65
Karar No: 2019/2783
Karar Tarihi: 07.02.2019
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/65 Esas 2019/2783 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : Ankara 5. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Eskişehir 1. İş Mahkemesi
Temyiz olunan karar, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından 03.10.2018 tarihli ek karar ile davalının temyiz isteminin süre aşımı sebebi ile reddine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesinin karar tarihi itibariyle yürürlükte olan 5521 sayılı İş Mahkemeleri Kanunu"nun 8. maddesine göre, bölge adliye mahkemesinin temyiz edilebilen kararlarına karşı, tebliğ tarihinden başlayarak sekiz gün içinde temyiz yoluna başvurulabilir.
Somut dosyada, Bölge Adliye Mahkemesince davalı vekiline kararın tebliği için gönderilen tebligat zarfında 2017/3696, 3697, 3698 ve 3701 esas sayılı dosyalara ilişkin kararların bulunduğunun yazılı olduğu, anılan tebligatın davalı vekiline 14.12.2017 tarihinde tebliğ edildiği, davalı vekilince 05.09.2018 tarihinde harçları yatırılarak Bölge Adliye Mahkemesine karşı temyiz talebinde bulunulduğu anlaşılmaktadır. Davalı vekilince, kendilerine gönderilen tebligat zarfı içinde 2017/3696 esas sayılı dosyanın kararının bulunmadığı, diğer üç dosyanın kararının bulunduğu ve diğer üç karara karşı süresinde temyiz talebinde bulunulduğu, somut dosyadaki karardan da icra takibi sonucu ödeme emrinin tebliğ edildiği 03.09.2018 tarihinde haberdar olunup süresinde temyiz talebinde bulunulduğu savunulmuştur. Davalı vekilince, diğer üç dosyada verilen karara karşı süresinde temyiz talebinde bulunulduğu ve Dairemizce kararların bozulduğu anlaşılmaktadır. Diğer üç karara karşı süresinde temyiz talebinde bulunan davalı vekilince, sadece somut dosya yönünden temyiz talebinde bulunulmaması hayatın olağan akışına aykırı bulunmuş ve davalının savunmasına itibar edilerek Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalıya usulüne uygun olarak tebliğ edilmediğinden temyizin süresinde olduğunun kabulü gerektiği açıktır.
Belirtilen sebeple, temyiz isteminin reddine dair 03.10.2018 tarihli ek karar 5521 sayılı Kanun"un 8. maddesi ve 6100 sayılı Kanunu"nun 366. maddesi uyarınca kıyas yoluyla uygulanacak 352. maddesine açıkça aykırı olduğundan, Bölge Adliye Mahkemesince verilen 03.10.2018 tarihli EK KARARIN BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA karar verildi.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Dosya içeriğine göre, dava tarihi itibariyle işyerinde çalışması bulunmadığı anlaşılan işçinin açtığı davada; hüküm altına alınmak ile temyize konu edilen toplam miktar 13.672,01 TL olup, Bölge Adliye Mahkemesi karar tarihi itibari ile 41.530,00 TL olan temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davalı vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun"un 362/1-(a), 366. ve 352. maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, kararın bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesi"ne gönderilmesine, 07.02.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.