MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 25.11.2008 gününde verilen dilekçe ile tapu iptali ve tescil istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 30.12.2010 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava, tapu iptali ve yol olarak terkin istemi ile açılmıştır.
Davalı davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın kabulü ile, bilirkişinin 15 sayılı parselin çapı içerisinde kaldığını saptadığı, 01.06.2010 tarihli krokisinde (A) ile gösterilen ve davalı ..."a ait olan 153,04 m2"lik kısmın yol olarak terkinine karar verilmiştir.
Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
Somut olayda,davacı 11 parsel sayılı taşınmazın maliki olduğunu,15 parsel sayılı taşınmazın ise davalıya ait olduğunu,bu taşınmazların öncesinde davalının murisi babası ile birlikte satın aldıklarını aralarındaki ilk paylaşımda 11 parsel sayılı taşınmazın davalının murisine düştüğünü 15, 16, 17, 18 parsel sayılı taşınmazların ise bir bütün olarak kendisine düştüğünü aralarında yaptıkları takas ile 15 parsel sayılı taşınmazın kuzeyinden 3,5-4 metre yol bırakılmak koşuluyla 11 parsel sayılı taşınmazın kendisine, diğer 15, 16, 17, 18 parsel sayılı taşınmazların ise davalı murisine bırakıldığını, kadastro çalışmaları sırasında 15 parsel sayılı taşınmazın kuzeyinde bulunan yolun 1,5-2 metre olarak tespit edildiğini belirterek davalıya ait 15 parsel sayılı taşınmazın tapu kaydının iptal edilerek taşınmazın 1,5-2 metresinin yol olarak terkinini istemiştir.
Türk Medeni Kanunun 6. maddesi uyarınca taraflardan her birinin hakkını dayandırdığı olguların varlığını ispat yükümlülüğü vardır. Başka bir anlatımla davacı davasını ispat etmesi gerekir.
Dosya içerisinde bulunan davacı ve davalı arasında imzalanan 22.08 2004 tarihli belgede “davacıya ayrılacak yolun az veya çok normal yol” olduğu ifade edilmiş ,yolun kaç metre olacağı hususu belirtilmemiştir.Keşifte dinlenen mahalli bilirkişiler yolun kaç metre olduğu hususunda somut beyanda bulunmamışlardır.Bu durumda yolun 3,5- 4 metre olduğu hususu kanıtlanamamıştır. Mahkemece davanın reddine karar vermek gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine, 02.02.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.