Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/2339 Esas 2015/10551 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/2339
Karar No: 2015/10551
Karar Tarihi: 13.10.2015

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/2339 Esas 2015/10551 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi         2014/2339 E.  ,  2015/10551 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : Kocaeli 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
    TARİHİ : 19/09/2013
    NUMARASI : 2008/118-2013/742

    Taraflar arasındaki maddi ve manevi tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı A.. B.. vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
    -K A R A R-
    Davacı vekili; davalıların sürücüsü, işleteni ve zorunlu mali sorumluluk sigortacısı oldukları aracın müvekkilinin içerisinde yolcu olarak bulunduğu araca çarpması sonucu müvekkilinin yaralandığını ve tedavi gördüğünü, müvekkilinde işgücü kaybı oluştuğunu belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla, geçici işgücü kaybı ve tedavi gideri için 5.000 TL maddi, 10.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
    Davalı sigorta şirketi vekili; müvekkilinin maddi zarardan sigortalı aracın sürücüsünün kusuru ve poliçe limitiyle sınırlı olarak sorumlu olduğunu öne sürerek, davanın reddini savunmuştur.
    Davalı A.. B.. vekili; kazada müvekkilinin kusurunun bulunmadığını ileri sürerek, davanın reddini istemiştir.
    Mahkemece; davanın kısmen kabulü ile, 760,92 TL maddi, 2.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı A.. B.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    1-6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK."nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2013 tarihinden itibaren 1.820,00 TL’ye çıkarılmıştır.
    Temyize konu kararda 5.000 TL maddi tazminat talep edilmiş, 760,92 TL maddi tazminata hükmedilmiştir.
    Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden maddi tazminat yönünden verilen karar miktar
    itibariyle davalı yönünden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davalı A.. B.. vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına, manevi tazminatın takdirinde BK."nun 47. maddesindeki (6098 s. TBK. md. 56) özel haller dikkate alınarak hak ve nesafet kuralları çerçevesinde hüküm kurulmuş olmasına göre, davalı A.. B.. vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 141,45 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı A.. B.."dan alınmasına, 13.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.