17. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/21375 Karar No: 2015/10550 Karar Tarihi: 13.10.2015
Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2013/21375 Esas 2015/10550 Karar Sayılı İlamı
17. Hukuk Dairesi 2013/21375 E. , 2015/10550 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Kuşadası Sulh Hukuk Mahkemesi TARİHİ : 30/05/2013 NUMARASI : 2010/17-2013/481
Taraflar arasındaki itirazın iptali ve menfi tespit davalarının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı asıl ve birleşen davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı-davacı N. Y.vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü: -K A R A R- Asıl davada, davacı sigorta şirketi vekili; müvekkili nezdinde sigortalı konutun davalılara ait bağımsız bölümden sızan sular nedeniyle zarar gördüğünü, yaptırılan ekspertiz incelemesi sonucu tespit edilen 2.137,50 TL hasar bedelinin sigortalıya 3.3.2009 tarihinde ödendiğini, ödenen bedelin rücuen tahsili için Kuşadası 2. İcra Dairesi"nin 2009/3829 sayılı dosyası ile yürütülen takibe davalıların itiraz ettiklerini belirterek, itirazın iptali ile takibin devamına karar verilmesini talep etmiştir. Birleştirilen davada, davacılar vekili; Kuşadası 2. İcra Dairesi"nin 2010/1617 sayılı dosyası ile 1.227,81 TL alacak üzerinden yürütülen icra takibi nedeniyle müvekkillerinin, davalı sigorta şirketine borçlu olmadıklarının tespitine karar verilmesini talep etmiştir. Mahkemece; asıl davada; davalı Ö.. Y.."na yönelik davanın reddine, davalı N.. Y.."na yönelik davanın kısmen kabulü ile, 2.137,50 TL asıl alacak üzerinden takibin devamına; birleştirilen davada; davacı Ö.. Y.."nun davasının kabulüne, davacı N.. Y.."nun davasının kısmen kabulü ile icra takibi nedeniyle 27,81 TL işlemiş faiz alacağı bakımından borçlu olmadığının tespitine karar verilmiş; hüküm, davalı-davacı N. Y.vekili tarafından temyiz edilmiştir. 1-Birleştirilen 2010/457 Esas sayılı dava yönünden; 6100 Sayılı HMK."nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK."nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2013 tarihinden itibaren 1.820,00 TL’ye çıkarılmıştır. Temyize konu kararda davacı N. Y. tarafından 1.227,81 TL borçlu olmadığının tespitine karar verilmesi talep edilmiş, mahkemece, icra takibi nedeniyle 27,81 TL işlemiş faiz alacağı bakımından borçlu olmadığının tespitine karar verilmiştir. Temyize konu karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden, birleştirilen davaya konu edilen miktar itibariyle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı N.Y. vekilinin birleşen davaya yönelik temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir. 2-Asıl dava yönünden; dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı N.Y.vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 127,01 TL kalan onama harcının temyiz eden davalı-davacı N. Y."dan alınmasına 13/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.