Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/7501 Esas 2020/3610 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7501
Karar No: 2020/3610
Karar Tarihi: 10.06.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/7501 Esas 2020/3610 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkların silahlı terör örgütüne üye olma suçundan mahkumiyetine karar verdi. TCK'nın 314/2, 62, 53, 58/9, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca kurulan ceza kararı istinaf başvurusuna konu oldu. Mahkeme, verilen cezalarda hesap hatası ve maddi hata olduğunu belirterek, eksik cezaya hüküm verildiğine dair bir bozma kararı vermedi. Usuli işlemlerin kanuna uygun yapıldığı, delillerin hukuka uygun alındığı, iddiaların tartışıldığı ve suçun kanunda öngörülen tipine uygun şekilde cezalandırıldığı sonucuna varıldı. Temyiz davası esastan reddedildi ve karar Şanlıurfa 6. Ağır Ceza Mahkemesine, bir örneği de Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderildi.
Kanun maddeleri:
314/2: Silahlı terör örgütüne üye olmak suçu
62: İşlenen suçta haksız tahrik, iyi hal ve diğer sebeplerle cezalarda indirim yapılması
53: Suç işlemeye yönelik iştirak
58/9: Silahla suç işlemek
63: Ceza kanunlarına göre cezaların birleştirilmesi
3713 sayılı Kanunun 5/1: Terör örgütüne üyeliği cezalandıran kanun.

16. Ceza Dairesi 2019/7501 E. , 2020/3610 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : Her iki sanık hakkında ayrı ayrı TCK"nın 314/2, 62, 53, 58/9, 63, 3713 sayılı Kanunun 5/1. maddeleri uyarınca kurulan
mahkumiyet kararına yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Silahlı terör örgütüne üye olma suçu temadi eden suçlardan olup yakalanma ile temadi kesileceğinden gerekçeli karar başlığında suç tarihinin temadinin kesildiği yakalanma tarihi olan “29.07.2016” yerine "15.07.2016" olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiş, sanıklar hakkında verilen cezada TCK"nın 62. maddesi uyarınca indirim yapılırken hesap hatası sonucu “6 yıl 10 ay 15 gün hapis cezası" yerine "5 yıl 22 ay 15 gün hapis cezası" olarak yazılması suretiyle eksik cezaya hükmolunması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımın kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanıklar müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Şanlıurfa 6. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 10.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.