Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/4566 Esas 2021/4677 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü gündüz vakti, meskun mahal içi, asfalt yolda sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile kontrolsüz "T" kavşağa geldiği esnada kendisine yönelik "..." trafik levhası olmasına rağmen kavşağa giriş yapması üzerine, kavşağın sol kolundan gelerek düz seyredecek olan motosikletin sanığın aracının sol kısmına çarpması neticesinde motosiklette bulunan bir yolcunun hayatının kaybetmesi ile sonuçlanan olayda, sanığın asli kusurlu olduğunun kabulü ile mahkumiyet kararı verilmesi bakımından mahkemenin takdirinde isabetsizlik görülmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusura, eksik incelemeye, raporların yetersiz olduğuna, lehe hükümlerin uygulanmadığına ve sair nedenlere ilişkin, katılan vekilinin kusura, lehe hükümlerin uygulanmaması gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında belirlenen 2 yıl 10 ay temel hapis cezasında, TCK"nın 62/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken, 2 yıl 4 ay 10 gün hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken, 1 yıl 16 ay 10 gün hapis cezasına hükmedilmesi neticesinde, adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının 860 gün yerine 855 gün olarak belirlenmesi sonucu, günlüğü takdiren 30 TL"den hesaplanan adli para cezasının 25.800 TL yerine 25.650 TL olarak hesaplanması suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
2-Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesi ile adli para cezasının bir gün karşılığı meblağın belirlenmesine dayanak olan yasa maddesinin gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün ikinci paragrafında yer alan "1 YIL 16 AY 10 GÜN" ibaresinin çıkarılarak yerine "2 yıl 4 ay 10 gün" ibaresinin eklenmesi, üç ve dördüncü paragrafının çıkarılarak yerine "Sanığa verilen 2 yıl 4 ay 10 gün hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 860 tam gün olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesine göre sanığın ekonomik durumu ve şahsi halleri gözetilerek günlüğü takdiren 30 TL den paraya çevrilerek 25.800 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/06/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.