Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/663 Esas 2020/1284 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/663
Karar No: 2020/1284
Karar Tarihi: 25.02.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2019/663 Esas 2020/1284 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı ile yaptıkları Sistem Kullanım Anlaşması uyarınca elektrik dağıtım işlemlerini yürüttüklerini ancak davalının ceza faturalarını sözleşmeye aykırı olarak kestiğini ve nedenlerini bildirmeden önce müşterilerinden ödeme yapmaya zorladığını iddia etmiştir. Davalı ise ceza-i şartın mevzuata uygun olduğunu savunarak davanın reddedilmesini talep etmiştir. Mahkeme, davalının cezai şartların Sistem Kullanım Anlaşması'nın 10. maddesine aykırı olduğu gerekçesiyle davacının talebine uygun karar vermiştir. Kanun maddeleri olarak Sistem Kullanım Anlaşması'nın 10. ve 16. maddeleri kararda yer almaktadır.

23. Hukuk Dairesi 2019/663 E. , 2020/1284 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, davalı ile yapılan Sistem Kullanım Anlaşması gereğince elektrik dağıtım işlemlerini yürüttüklerini, bu anlaşmanın 10. maddesi gereğince TEİAŞ"ın kesmiş olduğu ceza faturasının sözleşmeye aykırı olduğunu, müvekkil şirketin bu faturaları kesin ve süresiz verilen teminat mektuplarının nakde dönüştürülmesi tehdidi altında ödemek zorunda kaldığını, ödenen faturalara ihtirazı kayıt konulduğunu, ödenen faturaların ayrıca Sistem Bağlantı Anlaşmasının 16. maddesine de aykırı olduğunu, Sistem Kullanım Anlaşmasının 10. maddesi gereğince ceza faturasının düzenlenmeden önce davalının ihtarda bulunarak ihlalin giderilmesi için süre verilmesi gerektiğini ileri sürerek davalı tarafça tahsil edilen 145.028,86 TLnin ödeme tarihinden itibaren Merkez Bankasının uyguladığı avans faiz ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini dava ve talep etmiştir.
Davalı vekili, öncelikle usulü itirazlarda bulunmuş, zaman aşımı definde bulunmuş, kesilen ceza-i şartın mevzuata uygun olduğunu, ceza-i şartı düzenleyen Sistem Kullanım Anlaşmasının 10. maddesinin bir bütün olarak değerlendirilmesinin gerektiği, bazı ihlallerin süreklilik taşıması nedeniyle ihtarda bulunma yükünden bahsedilmeyeceğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, davalının cezai şarta bağlı olarak kesmiş olduğu faturaların Sistem Kullanım Anlaşmasının 10. maddesine aykırı olduğu, gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 25.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.