11. Hukuk Dairesi 2018/1918 E. , 2019/3772 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Ankara 12. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 19/04/2017 tarih ve 2015/152 E. - 2017/239 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi’nce verilen 25/01/2018 tarih ve 2018/29-2018/75 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkil şirket ile davalı arasında 24/07/2006 tarihli İşletme Hakkı Devir Sözleşmesi (İHDS) akdedildiğini, daha önce davalı tarafından yürütülen elektrik dağıtım ve perakende satış işi, İHDS’nin imzalanmasından bu yana müvekkili tarafından yerine getirildiğini, davalı ... tarafından faaliyetlerin yürütüldüğü dönemde dava dışı İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı tarafından davacı şirket aleyhine alacak davası açıldığını, Beyoğlu 3. Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından davanın kabulüne karar verildiğini, bu kararın Yargıtay denetiminden geçerek kesinleştiğini, anılan ilama dayalı takip nedeni ile 842.544,00 TL"nin icra dosyasına ödenmek durumunda kaldığını, ayrıca söz konusu dosyanın temyiz harç ve masrafı için 21.600,00 TL ödendiğini, taraflar arasındaki İHDS gereği müvekkilinin cebri icra yoluyla ödemek zorunda kaldığı meblağın sorumluluğun davalı ...’ta olduğunu, rücu talebine dayanak vakıanın davalının faaliyetlerini yürüttüğü dönemde cereyan etmiş olduğundan davalı ...’ın katlanması gerektiğini ileri sürerek fazlaya ilişkin haklar saklı kalarak 842.544,00 TL"nin ve 21.600,00 TL"nin ayrı ayrı ödeme tarihlerinden tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalı ...’tan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, 2 yıllık zamanaşımının geçtiğini, davacı şirketteki hisselerinin Özelleştirme İdaresi Başkanlığı"nca hisse devir sözleşmesi kapsamında özelleştirildiğini, gerek ihale şartnameleri gerek İHDS hükümlerine göre davacının geriye dönük alacak talebinde bulunamayacağını, devir tarihi itibariyle borç ve alacak devri yapıldığını, rucuya tabi olduğu öne sürülen olayın kendilerine ihbar edilmediğinden yargılama gideri ve faizden sorumlu tutulamayacaklarını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir
İlk derece mahkemesince iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasında imzalanan 24/07/2006 tarihli İHDS ile işletme hakkının davacıya devredildiği, sözleşmenin 7/4. maddesi uyarınca imza tarihinden önce gerçekleşen ve üçüncü kişilerin uğramış olduğu zararlardan davalı kurum sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile davacının 864.144,00 TL toplam alacağın 842.544,00TL"sine 26/05/2006 tarihinden, 5.400,00 TL"sine 02/07/2004 tarihinden, 16.200,00TL"sine 24/05/2006 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Karara karşı davalı vekili istinaf isteminde bulunmuştur.
Bölge adliye mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, davacı şirketin 3. kişiye yaptığı en son ödeme tarihinin dahi İHDS tarihinden önceki bir tarihe tekabül ettiği, bu nedenle rücu hakkının bulunmadğı gerekçesiyle ilk derece mahkemesinin kararı kaldırılarak davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 15/05/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.
