MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
A- Sanık ... hakkında yapılan incelemede;
Yokluğunda verilen karar 09.06.2004 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen sanığın 21.06.2004 tarihinde temyiz talebinde bulunduğu gözetilerek, ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 13.03.2012 gün ve 2011/386-2012/99 sayılı kararında açıklandığı üzere, sanığın yokluğunda verilen kararda temyiz süresinin başlangıcının belirtilmemesi ve usulüne uygun olarak tebliğ edilmesine karşın hükmün süresinden sonra temyiz edilmesi karşısında, temyiz dilekçesinde, bildirimde yer alan bu ifade nedeniyle temyiz süresinin ne zaman başlayacağı hususunda bir duraksama yaşandığına ilişkin herhangi bir anlatımın yer almadığı gözetilerek, yasal süre içinde temyiz başvurusunda bulunmayan sanık ..."in bu konudaki isteğinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
B- Sanıklar ... ve ... hakkında yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; atılı suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Hükümden sonra 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK"nın 493/1-son, 522(pek fahiş), 523 maddelerinde yer alan suçun öğelerinin farklı olduğu; sanıkların eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143 ve 168/1-4 maddelerine uyan hırsızlık suçunun yanı sıra, aynı Yasanın 116/2-4 ve 119/1-c maddelerine uyan geceleyin işyeri dokunulmazlığını bozma suçunu da oluşturduğu, bu suçun da CMK"nın 253 ve 254.maddelerinde öngörülen uzlaşma

hükümlerine tabi olduğu gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nın 7/2 ve 5252 sayılı Türk Ceza Yasası"nın Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Yasa"nın 9/3. maddesi uyarınca; her iki yasaya göre ayrı ayrı sonuçlar belirlenip karşılaştırılarak, sanıkların yararına olan kanunun tespiti ile, hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2- Gerekçeli karar başlığındaki suç tarihinin 24.01.2003 yerine 25.01.2003 olarak yanlış yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 19.12.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.