Nitelikli dolandırıcılık - özel belgede sahtecilik - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/5659 Esas 2016/3511 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet (TCK"nın 158/1-j, 52, 53. gereği 4 yıl hapis ve 134.000 TL adli para cezası; 207/1, 53/1 uyarınca 1 yıl hapis cezası)

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ...’ın, teyzesinin kızı olan temyiz dışı sanık ...’a ... Mimarlık Dekorasyon isimli şirkette çalışıyormuş gibi gözüktüğü ve altında şirket yetkilisi...’nun imzasını taşıyan bir sahe belge temin etmek suretiyle kredi çekmesini sağladığı ve böylece özel belgede sahtecilik ve bankaca tahsis edilmemesi gereken bir kredinin açılmasını sağlamak amacıyla nitelikli dolandırıcılık suçlarını işlediği iddia ve kabul olunan olayda;
1- Sanık hakkında özel belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizen incelenmesinde;
Sanığın eyleminin özel belgede sahtecilik suçunu oluşturduğuna yönelik kabul de bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ve müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyizen incelenmesinde;
Sanığın eyleminin nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık ve sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın bahse konu kredinin bir kısmını ödemiş olduğunun dosya kapsamından anlaşılmış olması karşısında kısmi ödeme nedeniyle, TCK"nın 168/4. maddesi uyarınca etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanması bakımından katılandan kısmi ödemeye rızası olup olmadığının sorulmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.03.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.