Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9008 Esas 2020/4607 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/9008
Karar No: 2020/4607
Karar Tarihi: 02.11.2020

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/9008 Esas 2020/4607 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, çocuğun cinsel istismarı suçundan sanığı mahkum etti. Ancak, sanığın temyiz itirazı üzerine yapılan incelemelerde, hükmün yetersiz gerekçelerle verildiği ve kanuna aykırı olduğu tespit edildi. Yargıtay Ceza Genel Kurulu kararlarına atıfta bulunularak, indirim veya artırım kararlarının gerekçeli olması gerektiği belirtildi. Sanık lehine olan kanuni düzenlemelerin uygulanmasını talep ettiği halde, yetersiz gerekçelerle mahkum edildiği için hükmün bozulmasına karar verildi.
Kanun Maddeleri: 5320 Sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 318. ve 321. maddeleri, TCK'nın 62. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2016/9008 E. , 2020/4607 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Hükmedilen ceza miktarı nazara alındığında sanığın duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi gereğince reddiyle, incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 24.01.2017 gün ve 2014/3-508 Esas, 2017/22 sayılı Kararında belirtildiği üzere takdiri indirimin uygulanmasına veya uygulanmamasına ilişkin kararların da gerekçeli olmasının zorunlu olduğu, bu kapsamda "başkaca artırım ve indirime yer olmadığına" şeklindeki açıklamanın kanun koyucunun aradığı anlamda kanuni ve yeterli bir gerekçe niteliği taşımadığı gözetildiğinde; adli sicil kaydı bulunmayıp, duruşmada lehine olan kanuni düzenlemelerin uygulanmasını talep eden sanıkla ilgili olarak denetime elverişli gerekçe içerecek şekilde hüküm kurulması gerekirken yetersiz gerekçeyle TCK"nın 62. maddesinin tatbikine yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.