Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2011/17062 Esas 2012/91 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Uygulama : TCK"nın 89/4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet.

Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmü, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın sair temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, ancak;
1.İki sınır arasında temel ceza belirlenirken suçun işleniş biçimi, meydana gelen zararın ağırlığı ve failin taksire dayalı kusurunun yoğunluğu, olayda iki kişinin kemik kırığı, bir kişininde basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralandığı ve maddede öngörülen cezanın alt sınırı da nazara alınmak suretiyle, adalet, hakkaniyet ve nasafet kurallarına uygun bir cezaya hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, asgari haddin çok üzerinde temel ceza tayin edilerek teşdidin derecesinde yanılgıya düşülmek suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
2.Sanığın olay tarihinde geçerli sürücü belgesi olup olmadığı araştırılıp, onaylı örneği celbedilmeden fotokopi belgeye dayanılarak geri alınmasına karar verilmesi,
3.Hükümden sonra 08/02/2008 tarih ve 26781 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 23/01/2008 gün ve 5728 sayılı Kanunun 562. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 231. Maddesinin 5. fıkrası hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olup, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 16.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.