MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli mala zarar verme, hakaret, görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet


Gereği görüşülüp düşünüldü:
I- Sanık hakkında görevli memura direnme ve kamu görevlisine hakaret suçlarından kurulan hükümlere ilişkin temyiz incelemesinde;
Sanık hakkında görevli memura direnme suçundan kurulan hükümde; 5237 sayılı TCK.nun 43. maddesinin aynı yasanın 265/4. maddesinden önce uygulanması suretiyle, TCK.nun 61/5. maddesine aykırı davranılması sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, sübuta, cezai sorumluluğuna, kendisine şiddet uyguladıklarına ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
II- Sanık hakkında yakarak kamu malına zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin temyiz incelemesinde;
Sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanığa 5271 sayılı CMK.nun 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı verilmeden, iddianamede gösterilmeyen TCK.nun 152/2...a madde ve fıkrasının uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
2- TCK.nun 152/1...a. maddesi ve fıkrası uyarınca tayin olunan 1 yıl 6 ay hapis cezasından TCK.nun 152/2...a. maddesi ve fıkrası uyarınca artırım uygulanırken “1 yıl 12 ay” yerine, hatalı olarak “2 yıl” hapis cezası olarak belirlenmesi,
3- 28.06.2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 65. maddesiyle 5237 sayılı TCK.nun 152/1...a. maddesinde yapılan değişikliğe göre, öngörülecek ceza miktarının üst sınırının altı yıldan dört yıla indirilmesi, aynı şekilde TCK.nun 152/2...a. maddesinde yazılı olan artırım oranının ise iki katından bir katına indirilmesi karşısında söz konusu kanun değişikliklerine göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.03.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.