MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi


Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı vekili Av. ... tarafından reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Ret talebini inceleyen merci tarafından verilen kararın ve temyiz talebinin reddine ilişkin mahkemece verilen ek kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmiş olmakla, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Taraflar arasında görülen dava sırasında davalı vekili tarafından 14.12.2012 havale tarihli dilekçe ile "...Hâkim tarafından dilekçeler teatisi beklenmeden tensip zaptı düzenlendiği, vekâlatnamesinin bulunmasına rağmen ön inceleme duruşmasının davalı asile tebliğ edilmesi nedeniyle ön inceleme duruşmalarına katılımlarının engellendiği, yalnızca davacı tarafa soru yöneltildiği, duruşmanın, saatinden önce yapıldığından tarafsızlığından şüphe duyulduğu...” gerekçesiyle reddi hâkim yoluna başvurulmuştur.
Reddedilen Hâkim ..."ın, talebin kabulünün gerektiği yönündeki düşüncesi üzerine dosyayı inceleyen merci tarafından hâkimin reddi isteminin H.M.K."nun 41 ve 42. maddeleri gereğince reddine ve ret talebinde bulunan davalı vekilinin H.M.K."nun 42/4. maddesi uyarınca 1.000.- TL disiplin para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin verilen karar davalı vekili tarafından 20.05.2013 havale tarihli dilekçe ile eski hale getirme talepli olarak temyiz edilmiş, mahkemece 21.06.2013 gün ve 2013/130-136 sayılı ek karar ile temyiz talebinin reddine ilişkin verilen karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1) Davalı vekili tarafından merci tarafından verilen ek karara ilişkin yapılan temyiz itirazlarının incelenmesi sonucunda; her nekadar merci tarafından 21.06.2013 tarihli ek karar ile süresinde yapılmadığından temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar verilmiş ise de, reddi hâkim talebine ilişkin verilen merci kararının davalı vekiline tebliğine ilişkin tebligatın 7201 sayılı Kanunun 21. maddesi ile 25/01/2012 tarih ve 28184 sayılı Resmî Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren Tebligat Kanununun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 29. maddesine aykırı olarak yapılmış olduğundan, temyiz süresine başlangıç oluşturmayacağından merci tarafından verilen 21.06.2013 gün ve 2013/130 – 136 D.iş sayılı ek kararın kaldırılmasına karar verilerek talebin esasına ilişkin temyiz incelemesi yönünden, incelenen dosya kapsamına göre, hâkimin reddi için ileri sürülen hususlar H.M.K.’nun 36. maddesinde tanımı yapılan sebeplerden değildir. Açıklanan nedenlerle yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2) Davalı vekilinin disiplin para cezasına ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
Davalı vekili, duruşmayı müvekkili namına ve hesabına takip ettiğine ve reddi hâkim talebini de müvekkili namına yaptığına göre, vekilin para cezası ile yükümlü tutulması usûl ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ: 1) Yukarıda birinci bentde açıklanan nedenlerle; davalı vekilinin işin esasına yönelik temyiz itirazlarının REDDİNE;
2) İkinci bentde açıklanan nedenlerle; para cezasına yönelik temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün bu bölümünün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 03/12/2013 gününde oy birliği ile karar verildi.