Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2020/5362 Esas 2022/8322 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Asıl kararla sanık hakkında hükümlülük, müsadere; ek kararla Gümrük İdaresi vekilinin temyiz talebinin reddine

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Gümrük idaresi vekilinin temyiz talebinin incelenmesinde;
Açılan kamu davasının niteliğine göre suçtan doğrudan zarar görmeyen ve katılan sıfatı alması mümkün olmayan Gümrük İdaresinin, hükmü temyiz etme hakkı da bulunmadığından, temyiz talebinin reddine dair mahkemenin 25.12.2015 tarihli ek kararı usul ve yasaya uygun bulunduğundan, Gümrük İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, red kararının ONANMASINA,
II- Sanığın hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanık hakkında 5607 sayılı Yasaya muhalefet iddiası ile açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesinde, 12.02.2015 tarihinde sanığın 3.556,84 TL olan kamu zararını birer ay aralıklarla 15 eşit taksit halinde ödemesi koşuluyla hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, anılan kararın 27.03.2015 tarihinde kesinleştiği, Cumhuriyet Başsavcılığınca sanığa 10.04.2015 tarihli ödeme emri gönderildiği, ödeme emrini 07.05.2015 tarihinde tebliğ alan sanığın ilk 4 taksit olan 952,00 TL'yi peşin olarak 11.05.2015 tarihinde ödediği, ancak Cumhuriyet Başsavcılığınca 12.06.2015 tarihinde sanığın kurum zararını ödemediğinden ilam evraklarının iade edildiği, Mahkemece sanığa yapılan ihtara rağmen zararın ödenmediğinden bahisle duruşma açılarak yeniden yapılan yargılama sonucunda da temyize konu 06.10.2015 tarihli hükmün kurulduğu anlaşılmakla, kamu zararının ilk 4 taksitini bir defada 11.05.2015 tarihinde ödeyerek 12.02.2015 tarihli hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı ile belirlenen denetimli serbestlik yükümlülüklerine uygun davranan sanık hakkındaki hükmün açıklanamayacağının gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürülükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca, BOZULMASINA, 21/04/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.