Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2009/9973 Esas 2010/361 Karar Sayılı İlamı

6. Hukuk Dairesi
Esas No: 2009/9973
Karar No: 2010/361
Karar Tarihi: 21.1.2010

Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2009/9973 Esas 2010/361 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar, kira sözleşmesine dayanarak davalıdan kira alacağı için icra takibi başlatmışlardır. Davalı, itiraz dilekçesiyle kira paralarının ödendiğini ve istenen kira miktarının fazla olduğunu ileri sürmüştür. Ancak mahkeme, davacıların itirazın kaldırılması ve tahliye isteminde bulunması nedeniyle davanın reddine karar vermiştir. Davacılar bu kararı temyiz etmiştir.
Yargıtay 6. Hukuk Dairesi, taraflar arasında uyuşmazlık bulunmayan kira sözleşmesinin hükümlerinin tarafları bağladığına ve davalının sözleşmeye ve aylık kira parasına açıkça itiraz etmediğine dikkat çekmiştir. Bu nedenle kira ilişkisi ve takip konusu miktar kesinleşmiştir. Mahkemenin işin esasına girerek karar vermesi gerektiği savunulan karar, yazılı şekilde verildiği için bozulmuştur.
Kanun Maddeleri: Türk Borçlar Kanunu, İcra ve İflas Kanunu.

(Kapatılan) 6. Hukuk Dairesi 2009/9973 E. , 2010/361 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... İcra Mahkemesi

İcra mahkemesince verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı karar davacılar tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Davacılar tarafından 1.10.1997 başlangıç tarihli kira sözleşmesine dayanılarak 17.12.2008 tarihinde başlatılan icra takibi ile 36.700 TL kira alacağının tahsili istenmiş davalı, 24.12.2008 tarihli itiraz dilekçesinde kira paralarının ödendiğini istenen kira miktarının fazla olduğunu ileri sürerek itiraz etmiştir. Davacılar ise 23.1.2009 tarihli dava dilekçesi ile itirazın kaldırılması ve tahliye isteminde bulunmuş mahkemece itiraz dilekçesinde kira miktarına itiraz edildiğinden konunun yargılamayı gerektirdiğinden bahisle davanın reddine karar verilmiştir. Karar davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Takibe dayanak yapılan 1.10.1997 başlangıç tarihli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmadığından bu sözleşme hükümleri tarafları bağlar. Davalı şirket yapılan takibe karşı borcu olmadığına itiraz etmiş sözleşmeye ve aylık kira parasına açıkça itiraz etmemiştir. Bu durumda kira ilişkisi ve takip konusu miktar kesinleşmiştir. Bu durumda mahkemece işin esasına girilerek karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmadığından kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacıların temyiz itirazlarının kabulü ile kararın BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 21.1.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.