MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacı tarafından, davalı aleyhine 12.04.2011 gününde verilen dilekçe ile alacak istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 20.06.2011 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R

Davacı, 13.04.2009 tarihli eser sözleşmesi uyarınca davalı tarafından yapılan 5 adet kapının gizli ayıplı olduğu ve çatlamalar meydana geldiğini, bir tanesinde de ölçü hatası bulunduğunu ileri sürerek, ayıplı kapıların değiştirilmesini, bu istemi kabul edilmediği taktirde 1120 TL maddi, 1500.00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, edimini sözleşme hükümlerine uygun olarak yerine getirdiğini ve zaman aşımı süresinin dolduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 750.00 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyen yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemi ile manevi tazminat isteminin reddine karar verilmiştir
Hükmü, davalı vekili temyiz etmiştir.
Mahkemece, hükmedilen miktar karar tarihi itibariyle 5219 sayılı Yasanın 2 A maddesinin c fıkrası gereğince HUMK’nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırının altında olduğundan karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyizi halinde mahkemece veya 01.06.1990 tarih ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı gereğince Yargıtay’ca temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Davalı hakkında verilen karar kesin nitelikte olduğundan temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz isteminin REDDİNE, peşin yatırılan temyiz harcının istek halinde yatırana iadesine, 31.01.2012 tarihinde oy birliği ile karar verildi.