Danıştay 6. Daire 2019/21276 Esas 2021/4500 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ALTINCI DAİRE
Esas No : 2019/21276
Karar No : 2021/4500

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- (DAVACI) … Bakanlığı - …
VEKİLİ : Av. …
2- (DAVALI) … Büyükşehir Belediye Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF :1- … Büyükşehir Belediye Başkanlığı
2- … Bakanlığı

İSTEMİN ÖZETİ : Ankara İli, Altındağ ilçesi, … Mahallesi, … ada .. sayılı parselde bulunan taşınmazda mimari projeye aykırı imalatlar yapıldığından bahisle düzenlenen … günlü, … sayılı yapı tatil zaptı ile 3194 sayılı İmar Kanununun 32. maddesi uyarınca söz konusu yapının 1 ay içinde mevzuata uygun hale getirilmesi aksi halde yıkımına ve aynı Kanunun 42. maddesi uyarınca 240.472,25-TL idari para cezası verilmesine dair … tarih ve … sayılı Ankara Büyükşehir Belediye Encümen kararının iptali istemiyle açılan davada, dava konusu yapı tatil zaptına ilişkin kısmının süre aşımı yönünden davanın reddi, yıkıma ilişkin kısmı ile para cezasının 119.266,63 TL'ye ilişkin kısmı yönünden davanın reddi, para cezasının 121.205,62 TL'ye ilişkin kısmının ise iptali yolundaki İdare Mahkemesi kararının, iptale ilişkin kısmının temyiz edilmesi üzerine, Danıştay Ondördüncü Dairesinin 16/04/2018 tarih ve E:2015/8804, K:2018/2670 sayılı kararıyla davacı şirketin tüzel kişiliğinin ortadan kalkması sebebiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunun 26. maddesi uyarınca temyiz edilen kısmın bozulması üzerine, bozma kararına uyularak, dava konusu para cezasının 121.205,62 TL'ye ilişkin kısmı yönünden dava dilekçesinin iptali yolunda … İdare Mahkemesince verilen … tarih ve E:…, K:… sayılı kararın usul ve hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek bozulması istenilmektedir.

TARAFLARIN SAVUNMALARININ ÖZETİ : Taraflarca savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HAKİMİ …'IN DÜŞÜNCESİ : Davalının temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Mahkeme kararının onanması, davacının temyiz isteminin ise incelenmeksizin reddi gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Altıncı Dairesince, Tetkik Hakiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra işin gereği görüşüldü:
Davalı idarenin temyiz istemi yönünden;
İdare ve vergi mahkemeleri tarafından verilen kararların temyiz yolu ile incelenerek bozulabilmeleri 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanununun 49. maddesinde belirtilen nedenlerden birinin bulunması halinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
Davacının, dava konusu para cezasının 119.266,63 TL'ye ilişkin kısmının temyiz istemine gelince;
2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 46. maddesinde; Danıştay dava daireleri ile idare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarına karşı tebliğ tarihini izleyen otuz gün içinde Danıştayda temyiz yoluna başvurulabileceği, 49. maddesinin 3. fıkrasında; kararların kısmen onaylanması ve kısmen bozulması hallerinde kesinleşen kısmın Danıştay kararında belirtileceği, mülga 54. maddesinde Danıştay dava dairelerinin temyiz üzerine verdikleri kararlar hakkında, bir defaya mahsus olmak üzere kararın tebliğ tarihini izleyen onbeş gün içinde kararın düzeltilmesi yoluna başvurulabileceği, 53. maddesinde ise Danıştay ile bölge idare, idare ve vergi mahkemelerinden verilen kararlar hakkında, kanunda sayılan hallerde yargılamanın yenilenmesinin istenebileceği kuralı getirilmiştir.
Dosyanın incelenmesinden; İdare Mahkemesince dava konusu yapı tatil zaptına ilişkin kısmının süre aşımı yönünden davanın reddine, yıkıma ilişkin kısmı ile para cezasının 119.266,63 TL'ye ilişkin kısmı yönünden davanın reddine, para cezasının 121.205,62 TL'ye ilişkin kısmının iptaline karar verildiği, davalı idare tarafından iptale ilişkin kısmın temyiz edilmesi üzerine, Danıştay Ondördüncü Dairesinin 16/04/2018 tarih ve E:2015/8804, K:2018/2670 sayılı kararıyla davacı şirketin tüzel kişiliğinin ortadan kalkması sebebiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunun 26. maddesi uyarınca temyiz edilen kısmın bozulmasına karar verildiği ve para cezasının 119.266,63 TL'ye ilişkin kısmının temyiz edilmeyerek kesinleştiği anlaşılmaktadır.
Bu durumda; dava konusu para cezasının 119.266,63 TL'ye ilişkin kısmının kesinleştiği dikkate alındığında; kesinleşen dava konusu para cezasının 119.266,63 TL'ye ilişkin kısmının yeniden temyizi mümkün olmadığından, davacının temyiz isteminin incelenmesine hukuken olanak bulunmamaktadır.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle,
1. Davalı idarenin temyiz isteminin reddi ile temyize konu ... İdare Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
2. Davacının temyiz isteminin ise İNCELENMEKSİZİN REDDİNE,
3. Dosyanın anılan Mahkemeye gönderilmesine,
4. 2577 sayılı Kanunun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen 15 gün içerisinde kararın düzeltilmesi yolu açık olmak üzere, 25/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.