MAHKEMESİ : ANKARA 4. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 21/06/2011
NUMARASI : 2009/241-2011/377
DAVA :Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücret alacağı, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti ile vergi iadesi alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin, davalı iş yerinde 13/06/1994-21/01/2009 tarihleri arasında çalıştığını, 1998 yılına kadar şoför olarak daha sonrasında ise satın almadan sorumlu görevine devam ettiğini, Eylül/2008 tarihinde yine şoför olarak görevlendirildiğini, 21/01/2009 tarihinde de hakaret ve küfür edilerek araç yıkama bölümünde görevlendirildiğini çalışmaya bu şekilde devam etmesinin mümkün olmadığını, sigorta primlerinin gerçek ücretinin üzerinden değilde asgari ücretten yatırıldığını, son aylık ücretinin net 1.590 TL. olduğunu, iş sözleşmesinin bu şekilde işe devam etmesi imkansız hale getirilmek suretiyle feshedildiğini ileri sürerek; kıdem ve ihbar tazminatları ile ücret, fazla çalışnma, hafta tatili ve genel tatil ücretleri ile vergi iadesi alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili; davacının, 19/11/2002 tarihinde satın alma sorumlusu olarak çalışmaya başladığı, bu görev pozisyonunu kullanarak müşterilerden ve şirket çalışanlarından çıkar sağladığının belirlendiğini bunun üzerine 21/01/2009 tarihinde akaryakıt istasyon müdür yardımcısı olarak görevlendirildiğini ve görevde çalışmaya devam eder iken 02-03-04/02/2009 tarihlerinde izinsiz ve mazeretsiz işe gelmediğini, iş sözleşmesinin 4857 sayılı yasanın 25/II-g maddesi uyarınca devamsızlıktan haklı nedenle feshedildiğini, Davacının şoför olarak çalışmasının bulunmadığını, fazla çalışma ücretlerinin ödendiğini, dini ve ulusal bayramlarda dönüşümlü izin kullanıldığını, iddiaların gerçek dışı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Ç)Temyiz:
Karar süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiştir.
D)Gerekçe:
Davacı, davalı işveren nezdinde 13.06.1994 tarihinde işe başladığı iddiası ile dava açmıştır. Mahkemece yapılan yargılama sırasınde ön rapora bağlı asıl rapor ile ek raporların alındığı ve hükmün 30.04.2011 tarihli ek bilirkişi raporu esas alınarak oluşturduğu belirtilmiştir.
Hükme esas 30.04.2011 tarihli bilirkişi raporu ile bu raporun öncesinde aynı bilirkişi tarafından tanzim edilen 26.01.2011 tarihli ek raporlarda; davacının 02.08.1994 tarihinde M.. Ltd Şti"nde çalışmasının başladığı ve ünvan değişikliği ile bu şirketin G.. Ltd Şti ismini aldığı, söz konusu şirketlerin adreslerinin aynı olduğu ve şirket ortağı olan M. Ş.. Mendi"nin davalı şirketin yetkilisi olması nedenleri ile davacının işe giriş tarihinin 02.08.1994 olarak kabul edildiği ve hesaplamaların buna göre yapıldığı anlaşılmıştır.
Yerel mahkemece, kararın gerekçesinde davacının SGK kayıtları esas alınarak 19.11.2002 tarihinde davalı işveren nezdinde işe başladığı kabul edilerek 30.04.2011 tarihli ek rapora göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup davacının dava dışı şirketlerdeki çalışmasına ilişkin olarak herhangi bir gerekçe oluşturulmadan ve hüküm gerekçesi kendi içerisinde çelişki oluşturacak şekilde karar verilmesi hatalıdır.
SONUÇ:
Açıklanan sebepler ile temyiz edilen kararın BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının bu aşamada incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.