Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/3770 Esas 2020/15789 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3770
Karar No: 2020/15789
Karar Tarihi: 17.12.2020

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/3770 Esas 2020/15789 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mala zarar verme ve hırsızlık suçlarından mahkum olmuştur. Ancak, sanığın mala zarar verme suçuna yönelik temyiz isteği reddedilmiştir. Bu kararın nedeni, 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi ve Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyiz edilemeyeceğidir.
Hırsızlık suçuyla ilgili temyiz istemi ise reddedilmiştir. Bunun sebebi, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi ve bu madde tarafından öngörülen hak yoksunluklarının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiğidir.
Kanun maddeleri:
- 6217 sayılı Yasa'nın 26. maddesi
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. madde
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi

2. Ceza Dairesi 2020/3770 E. , 2020/15789 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde;
14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Yasa"nın 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000 TL dahil adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hâkimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 17/12/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.