Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2019/367 Esas 2019/2313 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/367
Karar No: 2019/2313
Karar Tarihi: 15.04.2019

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2019/367 Esas 2019/2313 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı şirket, davalılar tarafından hırsızlık amaçlı vana takılarak boru hattına zarar verildiği gerekçesiyle maddi tazminat istemiş ve mahkeme tarafından kabul edilmiştir. Ancak davalılar, davayı reddetmiştir. Mahkeme, yapılan bilirkişi raporu doğrultusunda zararın sabit olduğuna karar vererek davanın kabulüne hükmetmiştir. Ancak davaya konu olan yakıtın teslimi hakkında belirli belgelerin olması nedeniyle, zarar hesaplaması doğru bir şekilde yapılmamıştır. Bu nedenle, davalılar yararına kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Borçlar Kanunu
- Medeni Kanun
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu

4. Hukuk Dairesi 2019/367 E. , 2019/2313 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ...vekili Avukat ... .... tarafından, davalılar ... ve diğerleri aleyhine 31/01/2014 gününde verilen dilekçe ile haksız eylemden kaynaklanan maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 23/02/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili ve ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2- Davalıların diğer temyiz itirazına gelince;
Davacı vekili, müvekkilin işletmesinde bulunan ....’a ait boru hattına davalıların hırsızlık amacıyla vana takmak suretiyle gerçekleştirdikleri eylem neticesinde yargılandıklarını, yapılan yargılama neticesinde .... 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2006/49 Esas, 2006/724 Karar sayılı dosyası ile suçun sabit görüldüğünü, olay neticesinde müvekkil kurumun bakım onarım, kullanılan malzeme, fazla mesai ve işçilik, makine ve araç giderleri, petrol kaybı, işletme kaybı vs. şeklinde maddi zararının oluştuğunu belirterek bu zararın tazminini istemiştir.
Davalılar, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece, alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davacı şirketin bakım onarım, kullanılan malzeme, makine ve araç giderleri, işletme kaybı gibi kalemlerde zarara uğradığının sabit olduğu, fazla mesai ve işçilik ile kayıp petrol bedellerinden davalıların sorumlu olduğu gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Davaya konu yakıtın, 23/11/2005 tarihinde düzenlenen teslim ve tesellüm tutanağı ile davacı .... AŞ’de güvenlik amiri olarak görev yapan ....’e yediemin sıfatı ile teslim edildiği anlaşılmaktadır.
Şu hâlde, mahkemece yapılacak iş; 23/11/2005 tarihli “teslim tesellüm ve yediemin tutanağı” başlıklı belge doğrultusunda davacıya teslimi yapılan yakıt bedelinin toplam zarardan düşüldükten sonra hesaplanacak miktara hükmetmektir. Bu yön gözetilmeksizin davacıya teslimi yapılan yakıt giderinden davalıların sorumlu tutulması, usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle temyiz eden davalılar yararına BOZULMASINA, diğer temyiz itirazlarının ilk bentte açıklanan nedenlerle reddine ve temyiz eden davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 15/04/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.