MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Dava dilekçesinde 2000-TL.için yapılan ilamsız icra takibine vaki haksız itirazın iptali takibin devamı %40 icra inkar tazminatının faiz ve masraflarla birlikte davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın zamanaşımı nedeniyle reddi cihetine gidilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
Davada, taraflar arasında kira sözleşmesi yapılmak üzere 10.02.2000 tarihli ön protokol imzalandığı ve 2.000.000.000 TL.(2.000) kaparo verildiği, protokolde kira sözleşmesinin imzalanmaması halinde ödenen kaporanın iade edileceği kararlaştırıldığı, kira sözleşmesi imzalanmadığı halde kaporanın iade edilmediği, yapılan icra takibine itiraz edildiği iddia edilerek, icra takibine vaki itirazın iptali ile %40 icra inkar tazminatının tahsili talep edilmiş; mahkemece istemin sebepsiz zenginleşme hükümlerine dayandığı ve zamanaşımı süresinin BK.md.66 gereğince bir yıl olduğu kabul edilerek davanın zamanaşımı nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Taraflar arasında düzenlenen ve itiraza uğramayan 10.02.2000 günlü “ön protokol” başlıklı belgede, davacının kira sözleşmesi yapılarak da otelin kira bedeline mahsuben davalı mal sahibi ...’e 2.000.000.000 TL.(2.000) kaparo ödediği, kira hususunda anlaşma sağlanamadığı takdirde verilen kaporanın iade edileceği kararlaştırılmış olup, yanlar arasında bu protokol ile sözleşme ilişkisinin kurulduğunun kabulü gerekir. Bu durumda da BK.nun sebepsiz zenginleşmeye ilişkin olan zamanaşımı sürelerinin burada uygulanması söz konusu olamaz.
BK.nun 125.maddesinde sözleşmeye dayanan alacakların, başka türlü hüküm mevcut olmadığı takdirde 10 yıllık zamanaşımına tabi olduğu hükme bağlanmıştır.
10.02.2000 tarihli protokol ile yapılacak olan kira sözleşmesine konu olan taşınmazın kira parasının mahsuben 2.000.000.000 TL.(2.000) ödendiği kabul edilmiş ise de; BK.nun 126/1. maddesinde kabul edilen beş yıllık zamanaşımı süresi Yerleşmiş Yargıtay Uygulamasına göre, sadece kira alacağı yönünden geçerli olduğundan temyize konu edilen davada BK.nun 126/1.maddesinde düzenlenen beş yıllık zamanaşımı süresi değil, BK.nun 125.maddesindeki genel zamanaşımı süresinin uygulanması gerekir. Anılan maddeye göre de, bu süre dolmadığına göre, işin esasına girilerek hüküm kurulması gerekirken, davanın zamanaşımı nedeniyle reddedilmiş olması doğru olmamıştır.
Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 11.2.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.