20. Hukuk Dairesi Esas No: 2019/1344 Karar No: 2019/3097 Karar Tarihi: 02.05.2019
Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2019/1344 Esas 2019/3097 Karar Sayılı İlamı
Özet:
20. Hukuk Dairesi'nin kararı, bir kısıtlı adayıyla ilgili olan vesayet davasında yetki ve görev uyuşmazlığı nedeniyle iki farklı bölge adliye mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı vermesi üzerine verilmiştir. Kararda kısıtlı adayın sürekli olarak bakımevinde kaldığı ve bu nedenle bakımevinde sürekli yerleşmek amacıyla bulunduğu belirtilerek uyuşmazlığın görülüp sonuçlandırılması gerektiği ifade edilmiştir. Kararda referans verilen kanun maddeleri şunlardır: Türk Medenî Kanunu'nun 411. maddesi - Vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir. Aynı Kanunun 19/1. maddesi - Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir. Aynı Kanunun 22. maddesi - Bir öğretim kurumuna devam etmek için bir yerde bulunma ya da eğitim, sağlık, bakım veya ceza kurumuna konulma, yeni yerleşim yeri edinme sonucunu doğurmaz.
20. Hukuk Dairesi 2019/1344 E. , 2019/3097 K.
"İçtihat Metni"
......
Kısıtlı adayı hakkında vesayet hukukuna ilişkin olarak açılan davada ....., ....ve .....Mahkemelerince, birleşen davada ise ....Hukuk ve ..... Mahkemelerince ayrı ayrı yetkisizlik kararı verilmesi nedeni ile dosyada son karar bölge adliye mahkemelerinin faaliyete geçmesinden sonra verilmiş ise de iki farklı bölge adliye mahkemesinin yargı çevresinde kalan mahkemelerce karşılıklı olarak yetkisizlik kararı verildiğinden ve 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince bölge adliye mahkemeleri hukuk dairelerinin görevi yargı çevresi içerisinde bulunan adlî yargı ilk derece hukuk mahkemeleri arasındaki yetki ve görev uyuşmazlıklarını çözmek olduğundan yargı yerinin belirlenmesi için gönderilen dosya içindeki tüm belgeler incelendi, gereği düşünüldü: K A R A R
Dava, 4721 sayılı TMK"nın 405. maddesi uyarınca vasi atanmasına ilişkindir. Asıl davada ... kısıtlı adayının vesayet altına alınmasını talep etmiş, ..... Mahkemesince kısıtlı adayının MERNİS adresinin “.....” olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir. .... Mahkemesince kısıtlı adayının MERNİS adresinden ayrıldığı ve ..... iline gittiği gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir. ..... Hizmetleri Biriminin yazı cevaba göre kısıtlı adayının ...... Müdürlüğünden hizmet aldığı, sonrasında oğluna teslim edildiği gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir. Birleşen davada,...... Müdürlüğü kısıtlı adayının kurumlarında kaldığını belirterek kısıtlı adayının vesayet altına alınmasını talep etmiş, .....ahkemesince kısıtlı adayının ..... adresinin “.....” olduğu gerekçesiyle yetkisizlik kararı verilmiştir. ....dosya, asıl dava ile birleştirilmiştir. Türk Medenî Kanununun 411. maddesine göre, “Vesayet işlerinde yetki, küçüğün veya kısıtlının yerleşim yerindeki vesayet dairelerine aittir.” Aynı Kanunun 19/1. maddesi uyarınca “Yerleşim yeri bir kimsenin sürekli kalma niyetiyle oturduğu yerdir.” Yine aynı Kanunun 22. maddesi uyarınca "Bir öğretim kurumuna devam etmek için bir yerde bulunma ya da eğitim, sağlık, bakım veya ceza kurumuna konulma, yeni yerleşim yeri edinme sonucunu doğurmaz.” Her ne kadar, TMK’nın 22. maddesinde bakım kurumuna konulmanın yeni yerleşim yeri edinme sonucunu doğurmayacağı düzenlenmişse de; dosya kapsamından şizofreni tanısı
..... konulan kısıtlı adayının yurdun çeşitli yerlerinde bulunan kadın sığınma evlerinde kaldığı, 15/03/2017 tarihinden itibaren de..... kaldığı ve bakım ve gözetiminin sürekli olarak bakımevinde gerçekleştirildiği ve dolayısıyla bakımevinde sürekli yerleşmek amacıyla bulunduğu anlaşıldığından uyuşmazlığın .....Mahkemesinde görülüp sonuçlandırılması gerekmektedir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK’nın 21 ve 22. maddeleri ile 5235 sayılı Kanunun 36/3. maddesi gereğince ..... YARGI YERİ OLARAK BELİRLENMESİNE 02/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.