Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/1921 Esas 2019/2314 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/1921
Karar No: 2019/2314

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2018/1921 Esas 2019/2314 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında, sanıkların suçlu bulunması sonucu verilen hükümler temyiz edilmiştir. Kararın birinci maddesinde, sanıklardan birinin avukatının temyiz yetkisi bulunmadığına dair bir bilgilendirme yapılmaktadır. Kararın ikinci maddesi ise, Tebligat Kanunu'nda yapılan değişikliklerle ilgilidir. Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığı durumlarda tebligatın yapılacağı yerler ve tebligat tarihleri ile ilgili detaylı açıklamalar yapılmıştır. Dosya, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na tevdi edilmiştir. Kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nun 35/3. maddesi, Tebligat Kanunu'nun 10. maddesi (Ek fıkra: 11.01.2011-6099 S.K/3. mad.), Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi (Ek fıkra: 11.01.2011-6099 S.K/5. mad.).

17. Ceza Dairesi 2018/1921 E. , 2019/2314 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık suçundan verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
1-Sanık ..."ın 31.10.2014 tarihli celsede müdafii istemediğini, savunmasını kendisinin yapacağını belirttiği ve zorunlu müdafiiliği gerektiren bir durumun da bulunmadığı buna göre, sanık ... müdafii olarak gösterilen Avukat ... "ın hükmü temyiz etme yetkisinin olmadığı; sanık ..."ın yokluğunda verilen 11/12/2014 tarihli kararın tebliğ tarihinde Yahyalı K1 Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda hükümlü olarak bulunan adı geçen sanığa 5271 sayılı CMK"nun 35/3. maddesine uygun şekilde anlatıldığına dair tebligat varakasında kayıt bulunmaması nedeniyle yapılan tebligatın usulüne uygun olmadığı,
2-Tebligat Kanunu"nda 6099 sayılı Yasa ile değişikliğe gidilmiş olup 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren değişiklikle Tebligat Kanunu"nun 10. maddesinde ""Tebligat, tebliğ yapılacak şahsa bilinen en son adresinde yapılır. Şu kadar ki; kendisine tebliğ yapılacak şahsın müracaatı veya kabulü şartıyla her yerde tebligat yapılması caizdir. (Ek fıkra: 11.01.2011-6099 S.K/3.mad.) Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır."" şeklinde düzenlenen hüküm ile Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesinde ""(Ek fıkra : 11.01.2011-6099 S.K /5.mad) gösterilen adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olup muhatap o adreste hiç oturmamış veya o adresten sürekli olarak ayrılmış olsa dahi, tebliğ memuru tebliğ olunacak evrakı, o yerin muhtar veya ihtiyar heyeti azasından birine veyahut zabıta amir veya memurlarına imza karşılığında teslim eder ve tesellüm edenin adresini ihtiva eden ihbarnameyi gösterilen adresteki binanın kapısına yapıştırır. İhbarnamenin kapıya yapıştırıldığı tarih, tebliğ tarihi sayılır."" şeklindeki hüküm karşısında; katılan ..."ın bilinen en son adresine tebliğe çıkarılan gerekçeli karara ilişkin tebliğ evrakının, muhatabın tanınması sebebiyle bila tebliğ iade edilmesine rağmen, adı geçen katılana Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre tebligat yapılmadığı anlaşılmakla;
Sanık ... ile katılan ..."a 11.12.2014 tarihli gerekçeli kararın, başvurulabilecek kanun yolu, süresi, mercii ve şekli de belirtilmek suretiyle yöntemine uygun olarak tebliğ edilip tebellüğ belgesi ile verilmesi halinde temyiz dilekçelerinin de eklenmesi ve bu hususlarda ek tebliğname düzenlenmesi için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 26.02.2019 günü oy birliğiyle karar verildi.